Bir yabancı dilin öğretimi sürecinde, dilin en temel ögesi sayılabilecek dilbilgisi, çeşitli öğrenme modellerinde hem konumlandırıldığı yer, hem de izlenceler ve ders uygulamaları içinde üstlendiği rol bakımından yöntem tasarımcıları ve eğitimciler arasında hep bir tartışma konusu olmuştur. Yapılan son çalışmalar, yabancı dil derslerinde dilbilgisi öğretiminin önemli bir yer aldığını ve bu farkındalıkla oluşturulacak yenilikçi ve öğrenmeyi kalıcılaştırıcı yöntemlerin uygulamaya geçirilmesi gerektiğini ortaya koymaktadır. Çağdaş öğrenme kuramlarının ilkeleri doğrultusunda oluşturulmuş Planlı Biçime Odaklanma Modeli, Ellis (2001)’in tanımıyla yabancı dil derslerinde öğrenicilerin dilbilgisini, dilsel biçimlere odaklanarak öğrenmelerini sağlamak amacıyla planlanmış öğretim etkinliğidir. Bu öğrenme modeli, gerek öğrenme etkinliği içinde öğrenicilerle öğretmeni yeniden konumlandırıp ilişkilendirmesi ve öğrenme etkinliğinin bilişsel süreçlerini bu konumlandırma noktasından takip etmesi, gerekse öngördüğü yönlendirilmiş materyal hazırlığı, değerlendirme ve dönüt oluşturma stratejileriyle Krashen’in Yönlendirme Modeli, Vygotsky’nin Sosyal Etkileşim Kuramı, VanPatten’in Girdi İşleme Varsayımı, Swain’in Çıktı Varsayımı, Ausubel’in Anlamlı Öğrenme Kuramı, Bruner’in Buluş Yoluyla Öğrenme Varsayımı, Schmidt’in Fark Etme Varsayımı, Long’un Etkileşim Kuramı ve bilişselci yaklaşımın Beceri Oluşturma Kuramı ile bağlantılanmaktadır. Bu modelin yabancı dil derslerinde, üzerinde çok tartışılan dilbilgisinin öğretiminde işlevsel olduğu ve etkili sonuçlar doğurduğu görüşü kabul görmektedir. Bu makalede, geçmişten bugüne oluşturulmuş kuramlar çerçevesinde yabancı dil öğretiminde dilbilgisinin yerine değinilecek ve planlı biçime odaklanma modelinin, dayandığı temel ilkeler ışığında yabancı dil Fransızca derslerinde dilbilgisinin öğretiminde uygulanabilirliğini irdeleyen bir örnek çalışma sunulacaktır.

Grammar that can be considered as the most important element of the process of foreign language teaching has always been a subject of discussion with a view to the place in which it is positioned, and the role that it has in both curriculum, and course applications. The recent researches put forward that grammar teaching has a notable role in foreign language courses, and the innovative methods ensuring permanent learning should be applied. Planned Focus-On-Form constructed in accordance with contemporary learning theories is a teaching activity planned with the aim of ensuring that students learn grammar by focusing on linguistic forms in foreign language courses. This learning model positions the teacher and learners and makes the teacher associate with the learners within the learning activity, and follows the cognitive processes of learning activity, foresees monitored material preparation, and has evaluation and feedback building strategies. With all these features this model is connected with Krashen’s Monitor Model, Vygotsky’s Social Interaction Theory, VanPatten’s Input Hypothesis, Swain’s Output Hypothesis, Ausubel’s Meaningful Learning Model, Bruner’s Discovery Learning Theory, Schmidt’s Noticing Hypothesis, Long’s Interaction Hypothesis, and Skill Building Theory of Cognitive Learning Theory. The notion suggested that this model is functional, and provides effective results for grammar teaching in foreign language courses is accepted. This article deals with the role of grammar in foreign language teaching within the frame of past and contemporary theories, and presents a sample study on the applicability of planned focus-on-form to grammar teaching in French courses as a foreign language.