19.yüzyılın ikinci yarısının önemli yazarlarından Gustave Flaubert (1821-1880) alt başlığı “insanlığın budalalığı ansiklopedisi” olan Bouvard ve Pécuchet (1881) adlı romanı tamamlama fırsatı bulamaksızın 8 mayıs 1880 yılında bir beyin kanaması sonucu hayatını kaybetmiştir.Yazarın ölümünden sonra 1881 yılında kaleme alınan komik ansiklopedi ve roman şeklindeki umutsuzluk hikâyesi; bilginin yozlaşması, itibarsızlaşması ve boşu boşuna harcanan insan çabasını konu eder. Flaubert, söz konusu romanda Bouvard ve Pecuchet kahramanlar aracılığı ile dönemin sanat ruhu olmayan burjuva takımının hayal kırıklıklarını gözler önüne sermeyi amaçlar. İki küçük burjuva bozuntusunun “her istediğini yapma” çılgınlığı, sonucu tartışılacak farklı alanlarda macera aramalarına sebep olmuştur. Edebiyat, müzik, jimnastik, arkeoloji, din, sağlık, kimya, tarih ve anatomi gibi disiplinlerdeki iştahlı girişim ve uygulamalar hüsranla sonuçlanmıştır. Çünkü, kısıtlı teorik bilgilerle, iki emekli kâtip bilim adamı rolünü oynamak arzusundalar. Rönesans dönemi yazarlarından François Rabelais’nin (1494-1553) ifade ettiği gibi “ bilinçsiz bilim, ruhun çöküşünü doğurur” felsefesini hatırlatır. Bu iki kafadar yüzeysel teorik bilgi sahibi oldukları alanlarda uygulama ve bilgelik taslama hevesi uğruna farklı bir hayat yaşamak isterler. Zaman ve bilgi yolculuğuna çıkan bu maceraperestlerin yolculuğu daima felaketle sona eren hikâyesinin anlatıldığı romandır. Bouvard ve Pecuchet adlı burjuva sınıfına mensup bilir bilmezler bilim adamlığı oyununu oynamaktalar. Hikâyelerinin, yolculuklarının, maceralarının sonunda sanatın ve bilimin yolunun; metot, sabır, emek ve saygıdan geçtiği sonucuna vararak eski meslekleri olan kâtipliğe geri dönmekten başka çarelerinin olmadığını anlarlar…

One of the most important writers of the second half of the 19th century Gustave Flaubert (1821-1880) didn’t have the opportunity to complete the novel Bouvard and Pecuchet (1881) which is the sub-heading of “ encyclopedia of human stupidity”, because he died in 8 may 1880 due to brain haemmorhage. The comic book encyclopedia and the story of despair in novel form which were penned in 1881, after the death of the author, dwells on corruption of information, disrepute and human effort spent in vain. Flaubert aims to demystify the frustrations and dissapointments of the bourgeoisie lacking art spirit through Bouvard and Pecuchet, the heroes of the novel. "To do whatever you want" madness of two so called petty-bourgeois resulted in the desire to seek adventure in different areas. The eager attempts and applications in disciplines such as Literature, music, gymnastic, archeology, religion, health, chemistry, history and anatomy appetite such as have resulted in disappointment because they intend to play the role of two retired scientist secretary.It recalls the philosophy stated by the Renaissance writer François Rabelais (1494-1553), "the unconscious science leads to the collapse of the soul" . The two like-minded desire fort he sake of their enthusiasm in pontification in areas that they have slight theoric knowledge. This is the novel plotting the adventurers setting out for Journey of time and knowledge that always ended in disaster. Bouvard and Pecuchet, wiseacre members of the bourgeois class,try to play the role of scientists. At the end of their stories, travels, adventures,they understand that the path to art and science is by method, patience, effort and respect and they conclude in their former professions as a clerk... LA PROMENADE PRATIQUE ET THEORIQUE DE BOUVARD ET PECUCHET RÉSUMÉ Gustave Flaubert est un auteur majeur de la deuxième moitié du XIXe siècle. Il est décédé le 8 mai 1880 d’une hémorragie cérébrale avant d’avant d’avoir achevéBouvard et Pécuchet, au sous-titre: Encyclopédie de la bêtise humaine. Cet encyclopédie comique, cette histoire du désespoir en forme de roman publié en 1881, à titre posthume, explique la dégénérescence, la dégradation du savoir et l’inutilité des efforts humains. Flaubert décrit les expériences de Bouvard et Pécuchet à travers les désillusions du siècle. Le désir “de faire tout ce qui leur plait” entraine les deux employés dans une promenade pratique et théorique à travers l’agriculture, la médecine, l’anatomie, la religion, l’histoire, la chimie, l’éducation, l’archéologie, la gymnastique, la musique, la littérature avec toujours un envie discutable. Bouvard et Pécuchet ont joué a l’homme de science. Mais “science sans conscience n’est que ruine de l’âme” comme le dit Rabelais. Les deux amis ont essayé de vivre et d’appliquer plus ou moins directement le savoir. Ils parcourent le champs des connaissances comme des voyageurs dans le temps et dans le savoir éprouvant les décéptions, les désastres et les désillusions qui attendent les amateurs sans génie. Ce que parcourent, en réalité, les deux hommes, c’est toute la désillusion du dix- neuvieme siecle. Flaubert cherche sans interruption à parvenir avec effort a la perfection d'un style et la vérité d'un personnage. L’auteur montrera la bêtise de la petite bourgeoisie du dix neuvieme siecle. Les bourgeois conquérants de ce siecle se retrouvent les victimes de leur incompétence et de leur propre médiocrité. Tout enthousiasme se résout en un cliché ennuyeux et toute discipline, tout types de connaissance passe de l’espoir et du pouvoir au désordre, à la ruine et au chagrin. Ces deux hommes jouent a l’homme de science. Mais les deux compères apprennent qu’il vaut mieux ne pas trafiquer dans les idées et dans la réalité en meme temps. Le savoir ne demande plus a etre appliqué a la réalité; le savoir est ce qui est transmis silencieusement , sans commentaire, d’un texte a un autre. Les idées se pro