Bu çalışmada Rimbaud’nun şiirlerinde sıkça yer alan alışılmamış bağdaştırmalar irdelenmiştir. Yöntem olarak gösterge, anlam, gönderge ve bağlam gibi anlamlandırma süreçleri kullanılmıştır. Alışılmamış bağdaştırma özellikle şiirlerdeki renk anlatımlarında, düzyazı şiirlerde ve bu türlere göre daha az olmak üzere düzyazılarda ortaya çıkmaktadır. Dil algısına ve mantığına aykırı bir şekilde anlamlandırma güçlükleri ortaya koymaktadır. Böylece simgeci şiirde özellikle de Rimbaud’nun şiirlerinde geniş bir yer tutmaktadır. Bu yapıların şiirlerine belirli bir oranda edebi katkısı söz konusudur. Şiir dilinin olağan dile göre bir sapma olduğu düşünülürse, sapmanın özellikle eğretilemelere ve alışılmamış bağdaşık yapılara dayalı olduğu söylenebilir. Alışılmamış bağdaştırmaların, sıfat tamlamalarında, özne ve fiil bağlamında ve isim tamlamalarında anlamsal uyumsuzluk olarak ortaya çıktığı görülmüştür. Rimbaud renk sıfatlarını, renk adlarını ve renk fiillerini büyük bir ustalıkla kullanır. Bu anlamda alışılmamış bağdaştırmalarla somut ve soyut nesnelere olmadık renk yakıştırmaları yapar. Bunun da onun şiirini ilgi çekici bir hale getirdiği ileri sürülebilir. Böylece betimleme yapmamakla birlikte şairin renkleri simgesel ve soyut bir çerçevede kullanması şiiri masalsı bir operaya dönüşür.
In this study, uncommon reconciliations which are frequently involved in Rimbaud’s poems have been researched. Methodically, certain processes of explanations are used such as sign, meaning referent and context. Uncommon reconciliation appears especially in expression of colours as well as prose poems, and apart from these types, it appears slightly in prose written. Contrary to perception and logic of language, he puts fort difficulties of explanation for consideration. Thus, symbolist poetry has a large position in Rimbaud’s verse. It is obvious that such structure provides a literary contribution to his poetry in a certain proportion. When poetry language is thought as digression can be said to be especially based on metaphors and unusual homogeneous structure. It is seen that uncommon reconciliations reveal as subject and verb in terms of adjective clause, and as semantic inharmoniousness in terms of noun clause. Rimbaud uses adjectives and names for colour in addition to verbs with a great skill. He embroiders colours to concrete and abstract objects by using unperceived reconciliations, which has never been done before. It can be claimed that makes his poetry attractive. In this way, his poetry turns to a fantastic opera.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
