Dil Öğretiminde Kalıp Sözler ve Çevirisi

Author:

Number of pages:
1383-1394
Language:
Year-Number:
2013-Volume 8 Issue 8

Araştırmalar dil ile kültür arasında sıkı bir bağ olduğunu ifade etmektedir (Akarsu, 1998; Kaplan, 2008; Uygur;1996). Dil ve kültür birlikte gelişir. Bir dili öğrenen insan aynı zamanda o dilin kültürünü de öğrenmiş olur. Dil, kültürün temelidir ve bir milletin dille ifade ettiği her şey kültür kavramı içerisine girer (Kaplan, 2012: 142). Kültür ise toplumu oluşturan kişileri, onları bir arada tutan, birbirine bağlayan dil ve haberleşme süreçlerini, sanatlarını, inançlarını, törelerini, hukuk ve yönetim kurumlarını, üretim ve tüketim düzenlerini içine alan ve kişilerin yaşamları boyunca eğitim süreciyle öğrendiklerinin tümüdür (Güvenç, 2002: 14). Yabancı dil öğretimi kültürel ilişkilerin en önemli öğesidir. Kalıp sözler, dilde iletişim kolaylığı sağlar. Dilin söz varlığını zenginleştirir ve dil kullanıcılarına sözlü ve yazılı iletişimde çok çeşitli anlatım olanakları sağlar. Bu özelliğinden dolayı yaygındır. Çünkü dilde “en az çaba yasası” ilkesine uyar ve özü gereği, az sözcükle çok şey anlatır. Çabuk algılanır ve akılda kalır. Dil kullanıcıları için oldukça caziptir. Kalıp sözler toplumsal, kültürel, işlevsel, yapısal, anlamsal ve bağlamsal özelliklerine göre tanımlanabilir (Gökdayı; 2008: 3). Ancak bu kalıplaşmış dil birimlerinin dil ve çeviri öğretiminde bir güçlük oluşturduğu ve çeviride çevrilmezlik sorununa yol açtığı gözlemlenmektedir. Çünkü bu kültürel öğelerin hedef dilde her birinin bire bir eşdeğeri bulunmaz. Çalışmanın amacını, kalıp sözlerin yapısal, işlevsel, anlamsal ve bağlamsal özelliklerini belirtmek ve dil öğretiminde hangi bağlamda, ne kadar sıklıkla yer verildiğini ve nasıl öğretildiğini incelemek ve anlamlarına göre gruplandırılan kalıp sözleri Fransızcaya çevirerek kaynak ve hedef dil arasındaki kültürel farkları açığa çıkartmak oluşturmaktadır.

Keywords


Researches show that there is a tight relation between language and culture (Akarsu, 1998; Kaplan, 2008; Uygur; 1996). Language and culture evolve together. A person who learns a language learns culture of this language in the meantime. Language is the base of culture and all things that nations explain by language are involved in culture concept (Kaplan, 2012: 142). Culture involves people who make up society, their language and communication process, their arts, beliefs, traditions, law and administration institutions, production and consumption regulations which hold them together and join them (Güvenç, 2002: 14). Teaching foreign language is the most important part of cultural relations. Cliche words enable communication with language. They enrich vocabulary of language and provide language users for a variety of expression opportunities in spoken and written communication. Because of this feature, they are popular. They respect principle of ‘’least effort’’ and quintessentially they tell too many things with few words. They are picked up easily and remembered. They are attractive for language users. Cliche words can be defined in terms of social, cultural, functional, structural, semantic and contextual features (Gökdayı; 2008: 3). However, it is observed that these cliched language units make difficulties in teaching translation and they cause untranslatability problem in translation because these cultural items don’t have one-to-one equivalent in target language. The aim of this study is to show structural, functional, semantic and contextual features of cliche words, to analyze in which context and how often they are used, how they are taught in language teaching, to show cultural differences between source and target language by translating cliche words into French.

Keywords

Article Statistics

Number of reads 1,159
Number of downloads 484

Share

Journal of Turkish Studies
E-Mail Subscription

By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.