İncil hemen hemen tüm dünya dillerine olduğu gibi Türkçeye de tarih boyunca birçok kez çevirisi yapılmış bir kutsal kitaptır. Türkçe İncil tercümelerinin tarihi neredeyse İngilizce, Fransızca ve Almanca İnciller kadar eskidir. Yeni Ahit (Yeni Antlaşma) da denilen İncil’in Osmanlı Türkçesine ilk olarak 1662-1665 yıllarında IV. Mehmed’in baştercümanı Ali Bey (Wojciech Bobowski) tarafından yapılmış olduğu bilinmektedir. Türkçe İncil tercümelerinin daha sonraki yüzyıllarda ise matbu olarak da yapıldığı görülür. Bunlardan en eskisi Ali Bey’in tercümesine dayalı olarak 1819 tarihinde Paris’te yayımlanmıştır. Osmanlı Devletinde Arap harfli Osmanlı Türkçesi ile yapılmış İncil tercümelerinin yanı sıra daha az bilinen bir de Grek harfli İncil tercümeleri vardır. Bu çalışmada öncelikle çalışmaya esas olan 1826 tarihli Grek harfli Türkçe bir İncil ile 1827 tarihli Arap harfli Türkçe bir İncil’in tanıtımı yapılmıştır. Daha sonra her iki metnin Markos Bölümü Birinci Bab’ının çekim ekleri yönüyle bir karşılaştırılması yapılmıştır. Bu aşamada her iki metinde geçen çekim ekleri karşılaştırılmış, yeteri kadar örnekle konunun ortaya konmasına çalışılmıştır. Çalışmanın en sonunda ise çalışmada kullanılan İncil’in ilgili bölümünün çevirileri ve tıpkıbasımları yer almaktadır. Türkçe İncil tercümelerinin dili konusunda fazla bir araştırma yapılmamasına rağmen bazı kaynaklarda Grek harfli İncillerin Arap harfli Osmanlı Türkçesi ile yazılan İnciller ile aynı dil özellikleri taşıdıkları ileri sürülmektedir. Bu çalışma çerçevesinde yapılan karşılaştırma neticesinde ise bu görüşün doğru olmadığı, baskı yılları bakımından aralarında sadece bir yıl olmasına karşın her iki Türkçe İncil tercümesinin farklı dil özellikleri gösterdikleri görülmüştür. Buradan hareketle Grek harfli İncillerin de diğer birçok Grek harfli metin gibi Karamanlıca sayılması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Bible is a holy book that has been, throughout the history, translated several times to Turkish, as well as all other languages of the world. The history of the Turkish translations of the Bible into is nearly as old as the Bibles in English, French and German. It is known that the Bible, also referred to as the New Testament, was initially translated into Ottoman Turkish between the years of 1662 and 1665 by Ali Bey, the head translator of Sultan Mehmed the Fourth (Wojciech Bobowski). In the following years, also printed Turkish translations of the Bible can be seen. The oldest of these was based on the Translation of Ali Bey and was published in 1819, Paris. Besides the translations of the Bible into Ottoman Turkish with Arabic characters, there are also less known translations made with Greek characters. In this study, at first a Greek characters Turkish Bible of 1826 and an Arabic characters Turkish Bible of 1827 were introduced. Then, the two texts were compared in terms of the inflectional affixes in the First Part of the Gospel of Marcos. At this stage the inflectional affixes in both of the texts were compared and it was tried to set forth the case with the provision of sufficient examples. At the end of the study the translations and the facsimiles of the related part of the Bible are presented. Although there are a few number of researchers conducted on the linguistic of the Turkish translations of the Bible, it is reported in some sources that the Bibles in Greek characters exhibit the same linguistic properties with the Bibles written in Ottoman Turkish with Arabic characters. However, in consequence of the research conducted within the scope of the present study, it was determined that this is not correct and despite the fact that there is only one year difference in printing, the two Turkish Bibles have significantly different linguistic characteristics. With the consideration of this point, it was determined that the Bibles in Greek characters should be accepted to be written in Karamanli Turkish language, as it is the case for many texts with Greek characters.