Büyülü gerçekçi anlatılarda gerçekle gerçek dışı, olağanla olağan olmayan, düşsel ile sahici ögeler aynı dünyanın içinde herhangi bir çatışmaya girmeden yaşarlar. Büyülü gerçekçilik özellikle yirminci yüzyıl Latin Amerikan edebiyatında gelişip serpilmiştir. Bu anlayış fantastikten ve masaldan ayrı olarak yeni gerçekliği kavramanın ve anlatmanın bir çabası olarak ortaya çıkmıştır. Hasan Ali Toptaş’ın Kayıp Hayaller Kitabı romanında yabancılaştırma, olağandışılık, belirsizlik, ölü kişiler ve çoğul anlatıcı gibi büyülü gerçekçi eserlerde kullanılan teknik ve ögeler bolca yer almıştır. Fantastikten farklı olarak büyülü gerçekçilikte kurgusal kişiler, gerçekle büyülü olanın birlikteliğinden doğan bir dünyada yaşamayı kanıksamışlar, handiyse bunu doğal bir ortam olarak kabul etmişlerdir. Büyülü gerçekçiliğin fantastikten bir başka biçimsel farkı, mekânını düşsel dünyadan değil, gerçek dünyadan almasıdır. Kayıp Hayaller Kitabı romanında dış gerçeklik her zaman birebir yansıtılmamıştır. Anlatı, gerçekçi bir romanda rastlanılmayan gerçeklik sunuşları içermesi bakımından klasik yapıdan ayrılır. Olay anlatımı görülen, duyulan ve hayal edilenlerle birlikte düşsel bir düzen içinde sunulur. Romanda varlıklar ve nesnelerin özleri değiştirilerek verilir. Gölgeler, hayvanlar, ağaçlar yabancılaştırılır. Eserde gerçekle gerçek dışı olan çatışma yaşamadan yan yana yer alır. Böylece gerçeğin bir başka boyutu yakalanmaya çalışılır. Romandaki kişiler kendi gerçekliklerinden kuşku duyar. Neyin gerçek, neyin gerçek olmadığı birbirine karışır. Görülen bunca özellikten sonra incelenen eser büyülü gerçekçi bir roman olarak kabul edilmiş ve büyülü gerçekçiliğin estetiği kullanılarak değerlendirilmiştir.

In narrations of magical reality, real and unreal, ordinary and extraordinary, authentic and imaginary elements exist together without any conflict. Magical Realism flourishes especially in the twentieth century Latin American Literature. This sense results from the struggle of comprehending and narrating new reality as opposed to fantastic fictions and tales. In his novel called Kayıp Hayaller Kitabı, Hasan Ali Toptaş included the techniques and elements used in the samples of magical realism, such as de-familiarization, singularity, indefiniteness, dead people and multiple narrators. As be different fantastic in magical realism fictional people have been to become inured to in a world which is together realty and magic, just about accepted it as a natural media. Formal notice of magical realism from fantastic is that it selects spaces from realty world not imaginary world. In his novel called Kayıp Hayaller Kitabı, external reality isn’t always reflected one to one. The narration differentiates from classic narrative structure reality in terms of presentations. Event descriptions seen, heard and dreamed are presented in an imaginary order. In the novel, the nature of entities and objects are given as changed Thus it tries to catch to catch another dimension of reality. The people in the novel doubt from their own realities. What is real, what is not real become confused. After all these features, the novel studied should be considered as a magical realistic novel and should be evaluated as use aesthetics of magical realism.