Elif Şafak’ın Baba ve Piç romanının adını ve bölüm adlarını oluşturan başlıklar birer fenomen olarak kabul edilmiş ve roman bu fenomenler üzerinden okunmaya çalışılmıştır. Üstanlatıcının ve anlatıcının stratejilerine uygun olarak başlıkların metinle ve metin dışıyla ilgili pek çok ayrıntıyı içerdiği saptanmıştır. Romanın adının belirlenmesi, roman adının bir iletiyi taşımak zorunda bırakılması, üst başlığın bir komplekse gönderme yapması üstanlatıcının bir stratejisi olarak değerlendirilmiştir. Öbür yandan üst başlık metindeki baba/erkek sorunsalına gönderme yapmaktadır. İncelenen romanın on sekiz bölüme ayrılması, numaralandırmayla yetinilmeyip sırasıyla bölümlere adlar verilmesi anlatıcının stratejisidir. Bu başlıklarla hem metin içinde yer alan olay sezdirilmekte hem de metin dışında kalan tarihsel bir durum üstanlatıcının tezine uygun olarak açıklanmaktadır. Başlıklar metni kesitlere ayırıp onu bölerken öbür yandan çeşitli anlam çağrışımları yaratarak metnin organik bütünlüğüne hizmet etmektedir. Başlıklar dikkatli okur için romanı özetlemekte, naif okurdan gizlenmeye çalışmaktadır. Aynı başlıklar çifte alegori oluşturarak hem metnin içine hem de metnin dışına göndermede bulunmaktadır. Romanın bölüm adlarını oluşturan alt başlıklar simgesel olarak iki anlamı dile getiriyor. İlk alegori, alt başlıkların metin içine gönderme yaparak romandaki ana olaylardan birini simgesel olarak anlatmasıdır. Alt başlıklarla oluşturulan ikinci alegori metin dışına gönderme yapmaktadır. Aynı zamanda üst anlatıcının niyetini de ortaya koyan bu simgesel anlatım tarihsel olaylara işaret eder. Fenomenolojik bir tutumla yazı boyunca elde edilen çeşitli saptamalara dayanarak formun bir ögesi kabul edilen başlığın metne dâhil olduğu görüşüne varılmıştır.

The Bastard of Istanbul the novel by Elif Şafak was studied in the article. The title and chapters’ titles of the novel were considered as phenomena and the novel was analysed in terms of these phenomena. It was determined that the chapters’ titles include many textual and non-textual details in accordance with the narrator and the meta-narrator. Choosing the title of the novel to convey a specific message and referring to problematic issues were considered as the strategy of the meta-narrator. In addition, title refers to problematic of father/man in the text. Separating the novel into eighteen chapters and naming the chapters are the strategies of the narrator. The chapters’ titles both imply the events in the chapter and explain off-text historical aspects in conformity with the thesis of the meta-narrator. While chapters separate the text into sections, the chapters’ titles serve the coherence by creating various meaning associations. The chapters’ titles summarize the novel for careful readers but they are hidden for naïve ones. Moreover, the chapters’ titles refer to both textual and non-textual details composing double allegory. The chapters’ titles involve two fictitious meanings. First allegory is that the chapters’ titles symbolize one of the principal events in the chapter. Second allegory is that the chapters’ titles make references to off-text. The fictitious expression, revealing the intention of the narrator, points out historical events. Finally, it was observed by the phenomenological approach that the title of the novel as well as chapters’ titles was included in the text as a component of the form.