Çağdaş Türk bestecilerinin yerel malzeme kullanımına yaklaşımları bazı farklılıklar arz ediyor: Bir kısım besteci, yerel malzeme kullanımına ya da bu kullanımın daha görünür olduğu örneklere erken dönemlerde başlamış ve yıllar içinde arttırarak sürdürmekteyken, diğer bir kısım son dönem yapıtlarında bu kullanımı ya da bu kullanımın görünürlüğünü daha yoğun ele almakta, diğerleri ise başından itibaren, bazı çarpıcı örnekler haricinde, yerel malzemenin özellikle görünür kullanımına daha mesafeli bir yaklaşım izlemekte. Ancak söz konusu üç yaklaşımda da, bir soyutlama (ya da tersine, bir somutlama) kaygısının varlığından söz etmek; başka bir deyişle, yerel malzemenin yapıt içindeki “anlaşılırlık/fark edilirlik” derecesinin besteciler için önemli ve çözülmesi gereken bir mesele olduğunu söylemek, mümkün. Türkiye’de modernleşme minvalinde ilerleyen müzikal üretimde, modernleşme politikaları gereği reddedilen Osmanlı geleneğinin/geçmişinin yerine konan Türklük geleneği/geçmişi doğrultusunda, bestecilerin daha kırsal makamsal bir yerellik kullanımına yöneldiği, ancak zaman içinde, sosyo–politik değişimlerin de etkisiyle, öncesinde reddedilen ve bu nedenle tamamen dışarıda bırakılmasa da mesafeli yaklaşılan kentsel makamsal bir yerellik kullanımı geliştirdikleri (“geleneğin yeniden keşfi/icadı” meselesi de bu noktada önemli bir yerde duruyor) izleniyor. Özkan Manav’ın “Bölümler” başlıklı piyano serisi, bestecinin “Bölümler” özelinde olduğu kadar, yakın dönem yazınsal yönelimleri genelinde de önemli ipuçları barındırıyor.

Contemporary Turkish composers’ approach to the use of local materials represent some differences: when some of the composers started to use local materials or its more visible examples on their early period and increasingly kept it going over the years, a number of other use this approach or the visibility of this usage more densely in their recent periods, and some others, except for some striking examples, follow a more distant approach to the especially visible use of local material. However in these three approaches, it is possible to mention a presence of a concern for abstraction (or vice versa, a concretization); in other words, the degree of "comprehensibility / noticeability" of the local material in the work is an important to the composers and needs to be resolved. In the musical production developing with the modernization in Turkey, towards the Turkishness tradition/past which replaced the Ottoman tradition/history rejected due to modernization policies, it is seen that composers tend to use more rural maqamic locality. However in time, due to socio-political changes as well, they develop an urban maqamic locality which was rejected before. Therefore they tend to use it not with a complete exclusion but with a distance (the matter of “re-discovery/invention of tradition” is critical at this point). Özkan Manav’s piano series titled “Movements” also contains important clues on the composer’s recent general compositional tendencies , as well as in the case of “Movements”.