Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde Yahya Kemal Klasik Türk Edebiyatının kaynak eserlerinden Şair Tezkireleri şairlerin hayatı, mizacı, edebî kişiliği ve eserleri hakkında bilgi vermektedir. Türk Edebiyatında tezkire sayısı kırka ulaşmış olmakla beraber yeni araştırmalarla bu sayının artması muhtemeldir. Şair biyografilerini kapsayan bu eserlerde hangi konuların nasıl anlatıldığı üzerine hem kitap hem de makale çalışmaları yapılmıştır. Bu eserlerde şairin karakteri, fizikî görünümü, ailesi, öğrenim durumu, mesleği, evliliği, çocukları, doğumu, doğum yeri, ölümü gibi bilgilerin yanında şairlikleriyle ilgili bilgiler de yer almaktadır. Bu makalede, biyografi yazarlarının özellikle vefat tarihlerini belirtmekte titiz davranmalarından hareketle şairlerin ölümünün hangi tarzlarda ifade edildiği üzerine araştırma yapıldı. Bu konuda daha önce yayımlanan çalışmalar incelenerek onları tamamlayacak örneklerin tespit edilmesiyle bir farklılık oluşturuldu. Ölüm şekli ve zamanından ziyade vefat haberinin verilmesinde tercih edilen kelime ve kelime grupları üslup özelliği bakımından incelendi. Şair ölümleri “Öldü, fevt oldu, katledildi.” gibi basit cümlelerle ifade edilirken bazen de şairin ismi, mahlası, mesleği ve hayat tarzıyla bağlantılı bir şekilde daha sanatkârane işlenmektedir. Özellikle onuncu madde, alt başlıklarıyla beraber yeni ifade şekillerini ortaya koyması bakımından önemlidir. “Her canlı doğar, yaşar, ölür.” diye sıradanlaştırdığımız, kutsal kitabımız Kur’an’ın ise “Külli nefsin zâikatü'l-mevt”, yani “Her nefis ölümü tadacaktır.” şeklinde ifade ettiği ölüm, tezkire yazarlarımız tarafından bazen acı çoğu zaman güzel yönleriyle ele alınmıştır. Yazarlar ölüme dair edebî bir zevk geliştirmişlerdir.
Death is a peaceful spring country in a rhin Yahya Kemal Collection of biographies of poets the sources of Classic Turkish Literature inform about the poets’ life, character, literal personality and works. Though the number of collection of biographies in Turkish Literature has risen to forty, it will increase in number by new researches possibly. There are both books and articles about how some specific subjects are held on these works that involve the biographies of poets. Along with the informations about the poet’s character, physical appearance, family, educational background, job, marriage, children, date of birth, place of birth, place of death there are information about his poesy. In this study, how the death of the poets are expressed is researched inspring especially from the writers’ acting responsibly towards indicating the date of death. The distinctness is formed by examining former published works and identifying the samples which will complete them. Apart from the cause and time of death the words and word groups preferred for death knell are examined in terms of style. While the death of poets are expressed by some simple sentences as “died, expired, slaughtered” sometimes it is expressed in more artistic ways related to poet’s name, nickname, job and lifestyle. Especially the tenth topic with its under titles is important in terms of revealing new styles of expression. Death which we regard ordinary by saying “all livings born, live and die” and which is expressed in wholy Koran as “Külli nefsin zâikatü'l-mevt”, namely “every soul shall have a taste of death” is hold sometimes sadly but mostly in terms of its beauty. The writers have developed a literary pleasure on death.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.