Öğretim Elemanlarının Kişilik Özellikleri ile Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Arasındaki İlişki

Author:

Number of pages:
603-617
Language:
Year-Number:
2013-Volume 8 Issue 6

Bu araştırmanın amacı, öğretim elemanlarının kişilik özellikleri ile örgütsel bağlılık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu araştırma ilişkisel tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırmaya Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi'nde görev yapan 154 öğretim elemanı katılmıştır. Katılımcıların yarısından fazlası araştırma görevlisidir. Araştırmada veri toplamak amacıyla John, Donahue ve Kentle (1991) tarafından geliştirilen ve Alkan (2007) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan Beş Faktör Kişilik Envanteri ve Meyer ve Allen (1991) tarafından geliştirilen ve Wasti (2000) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan Örgütsel Bağlılık Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPPS 13 programı kullanılmıştır. Öğretim elemanlarının kişilik özelliklerini ve örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemek amacıyla aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Ayrıca, değişkenler arasındaki ilişkilerin hesaplanmasında Pearson momentler çarpım korelasyon katsayısı (r) ve bağımsız değişkenlerin bağımlı değişkenleri yordama düzeylerini belirlemek amacıyla çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Regresyon analizinin yorumlanmasında standartlaştırılmış Beta (ß) katsayısı ve bunun anlamlılığına ilişkin t-testi sonuçları dikkate alınmıştır. Araştırma sonuçları, öğretim elemanlarının kişilik özelliklerinde en yüksek ortalamanın uyumluluk, en düşük ortalamanın ise nevrotizm boyutunda oluştuğunu göstermektedir. Bununla birlikte araştırma sonuçları, öğretim elemanlarının kişilik özellikleri ile örgütsel bağlılık düzeyleri arasında anlamlı ilişkilerin olduğunu göstermiştir. Kişilik özelliklerinin deneyime açıklık boyutu örgütsel bağlılığın alt boyutlarıyla ilişkili bulunmamıştır. Ayrıca, duygusal ve normatif bağlılığın tek anlamlı yordayıcısının öz-disiplin boyutu olduğu ortaya konmuştur. Araştırma sonuçları alanyazınla ilişkilendirilerek tartışılmıştır.

Keywords


This study seeks to explore the relationships between instructors' personality traits and organizational commitment. This is a descriptive research in the correlational survey model. A total of 154 instructors employed in Gazi University Gazi Faculty of Education participated in the study. More than half of the instructors were research assistants. The Big Five Inventory (FFPI) originally developed by John, Donahue and Kentle (1991) and adapted into Turkish by Alkan (2007) and Organizational Commitment Scale originally developed by Meyer and Allen (1991) and adapted into Turkish by Wasti (2000) were used to gather research data. SPSS 13 statistical program was used in data analysis. Pearson product-moment correlation coefficient was computed to determine the relationships between variables and regression analysis was conducted to determine to what extent independent variables predict dependent variables. Results mirrored that the most rated personality trait was agreeableness while neuroticism was the least. Results also indicated that there were significant relationships between instructors' personality traits and organizational commitment. Openness to experience sub-scale of personality traits was not found to be associated with sub-scales of organizational commitment. Furthermore, results illustrated that conscientiousness was the only significant predictor of both affiliative and normative commitment. Results of the study were discussed in the light of related literature.

Keywords

Article Statistics

Number of reads 700
Number of downloads 436

Share

Journal of Turkish Studies
E-Mail Subscription

By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.