Türkiye’de ‘Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi’ birçok tartışmalara yol açmıştır. Özellikle bu dersin, zorunlu dersler içerisinde yer alması farklı kitlelerin değişik beklenti ve talep içerisinde bulunmasına neden olmuştur. Türk Milli Eğitim Bakanlığı din derslerinin herhangi bir dine ya da mezhebe yönelik olmadığını, amacın yetişen genç nesillere bütün dünya dinlerine yönelik bilgi vermek ve genel geçerli ahlaki değerleri öğretmek olduğunu belirtmektedir. Bu çalışmanın amacı Milli Eğitim Bakanlığı’nın yukarda değinilen hedeflerine ulaşıp ulaşmadığını göstermek ve aksayan yönlerini ortaya çıkartmaktır. Bu nedenle makalede ilk önce söz konusu ders bağlamında ‘din’, ‘kültür’, ‘ ahlak’ ve ‘bilgi’ kavramları irdelenmiş, bunların hangi anlamlarıyla kullanılmış olduğu, aynı zamanda ders içeriği ile örtüşüp örtüşmedikleri ortaya konmaya çalışılmıştır. Özellikle ders adında yer alan ‘Din Kültürü’ ifadesinden kaynaklanan sorunlara yer verilmiş ve bunun nasıl giderilebileceğine yönelik önerilerde bulunulmuştur. Sonraki aşamada ise “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi” Dersinin Türk eğitim sistemindeki yeri irdelenmiş ve Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yayınlatılan ders kitaplarının hangi sınıfta, hangi konular altında farklı din ve mezheplerin ne kadar işlendiğine ve hangi bilgilere yer verildiğine değinilmiştir. Çalışmada özellikle üç büyük tek tanrılı din olan Yahudilik, Hıristiyanlık ve Müslümanlık ele alınmıştır. Bunlar arasındaki benzerlikler ve farklılıklara Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi ders kitaplarında ne kadar yer ayrıldığına bakılmış, gerektiği yerde tablo şeklinde ortaya konulmuş ve aksaklıklar bu şekilde görselleştirilmeye çalışılmıştır.

In Turkey, religious culture and moral knowledge course has led many discussions. Especially as this course is one of the compulsory lessons, various populations have had various expectations and demands. The ministry of education denotes that these courses do not aim at a specific religion or sect; instead they aim to inform the new generation about all the world religions and teach the general moral values. This study aims to show whether the ministry of education fulfills their aims stated above and reveal their problems. For this aim, the article at first scrutinizes the concepts of religion, culture, moral and knowledge in this context, which meanings of them has been used and meanwhile tries to reveal whether they match the course content. Especially, the problems caused by the term ‘religious culture’ in the title of the course have been mentioned and suggestions have been proposed to diminish these problems. Then the next step has been to scrutinize the place of religious culture and moral knowledge course in Turkish education system and to mention the grades that the course books published by the ministry of education are used, in which topics and to what extend various religions and sects are mentioned and which information is given place in these course books. The study has handled especially Judaism, Christianity and Islam, which are three major monotheistic religions. The study has looked for to what extend the similarities and differences among them are mentioned and presented in tables when needed in order to visualize the problems.