Her şairin sanat merkezini oluşturan objeler vardır. Soyut ve somut olabilen bu objeler temelde tek parça olup sanatkâra göre farklı imajlar yüklenirler. Bu objelerden resim, mimari, heykeltıraş, roman ve şiir gibi eserlerin çekirdeğini oluşturan zaman, kişiler, mekân ve vakıa şairlerin ve sanatkârların mizaçlarına göre şekil alır. Ayrıca edebiyatta mekânlar da şairlerin bakış açılarını ve üsluplarını farklı şekillerde etkiler. Bu etkileşim bazen bir kaçış bazen de bir kurtuluş olarak belirir. Batılılaşma döneminde özellikle Servet-i Fünûncularda -Yeni Zellanda, İskoçya, Finlandiya- vb. ülkelere bir kaçış vardır. Bu kaçış hem bir uzaklaşma hem de bir çare arama olarak görülebilir. Tarihsel bakış, sosyolojik inceleme ve ferdi ıstırapları derinlemesine tahlil bu kaçış dönemi ve kaçışa teşebbüs eden aydınların yaşadıkları dualizm hakkında doğru tespitler ve dönemi aydınlatacak bilgiler verebilir. Bu kaçışı sembolize eden şairlerimizin başında Tevfik Fikret gelir. Fikret vatanı terk etmez ancak birçok şiirinde mekânlara hem bir kaçış hem de bir kurtuluş misyonunu yükler. Bu misyonun en yoğun olduğu mekânlar ise sokak, âşiyan, kabir, camii, İstanbul, meclis, saray, bahçe ve köy gibi yerlerdir. Şairin perspektifi çoğu zaman trajik bazen de komik bir komplekslik boyutundadır. Bütün bunlardan hareketle çalışmada Tevfik Fikret’in mekân olgusu üzerindeki düşünceleri ve Rübab-ı Şikeste’deki mekânlara yüklediği imajlar ve anlamlar irdelenecek. Şairin şiirlerinden ve devrinin şairleriyle mukayeseyle hazırlanan çalışma özellikle Tevfik Fikret’in vatana bakışını ve onu algılayış ve tarif edişini tespit etmeyi amaçlamaktadır.

There are objects that forming each of poet’s art center. These objects are essentially abstract and concrete which can be either single-part and can be attributed different images to this objects according to artist. These objects painting, architecture, sculpture, works such as novels and poems that make up the core of the time, people, space, and fact takes shape according to temperament of poets and artists. In addition, in Literature, the places affect the perspectives and styles of poets in different ways. This interaction sometimes appears escape and sometimes appears rescue. In the westernization period, there is an escape among especially the Servet-i Fünuncus to New Zealand, Scotland, and Finland. This escape can be seen as both an alienation and help-seeking. Historical point of view, sociological research and in-depth analysis personal sufferings of intellectuals who attempted to escape can provide true findings and information, which can light this period, about dualism of this intellectuals and attempts to escape. Tevfik Fikret is one of the pioneers who symbolize this escape. Fikret does not leave the homeland, but in much poetry, he attributes a mission of escape and rescue to places in his poem. Places, where this mission is the most intense, are street, Asiyan, grave, mosque, Istanbul, the parliament, palace, garden and village. The perspective of the poet are sometimes tragic, funny, often reaches the size of complexity. In this study, Tevfik Fikret’s thoughts about phenomenon of place, and the images and the meanings was attributed to places of Rubab-i Şikeste will be examined. The study was prepared from poems of this poet and comparisons between this poet and poet living in this age, aims to describe the view of the motherland, identification and perception of Tevfik Fikret.