Türk dili, edebiyatı ve kültürüyle ilgili çalışmalar, tarih boyunca verilen manzum veya mensur eserlere dayanmaktadır. Bu yüzden dil ve edebiyat çalışmalarında metin neşri önemli bir yere sahiptir. Gerek dil bilimi gerekse edebiyat ve kültür çalışmaları açısından olsun metnin tam olarak doğru anlaşılması o alandaki yargıları etkiler. Türkiye’de, neşri yapılan bir eser üzerinde tekrar bir çalışma yapılması sık rastlanan bir durum değildir. Bunu göz önüne aldığımızda yayınlanan eserler üzerine eleştiri yapılması tabiidir. Bu yazı bu maksatla kaleme alınmıştır. Türk dilinin tarihi dönemlerinden biri de Harezm dönemidir. Harezm dönemi eserlerinin üzerinde titizlikle durulmalıdır. Çünkü elimizde bu dönemle ilgili az sayıda eser bulunmaktadır. Bu da çalışılan eserin dönemin diğer eserleriyle kıyasında bir sınırlılık doğurmaktadır. Bu dönemde verilen eserlerden Kısasu’l-Enbiya 13. yüzyılda Nasıruddin bin Burhanüddin Rabguzî tarafından yazılmıştır. Türk dili için öneme sahip olan bu eserle ilgili olarak Aysu Ata tarafından kapsamlı bir çalışma yapılmıştır (Cilt I: Giriş, Metin, Tıpkıbasım; cilt II: Dizin). Ata’nın yaptığı bu çalışmanın Giriş bölümünde kitabın dil özellikleri; Dizin bölümünde ise kelime dünyası ortaya konmuştur. Ortaya konan bu emek, Kısasu’l-Enbiya’nın kendi dönemini birçok yönden aydınlatıcı özellik taşımaktadır ve kitap, bu açıdan dönemin küçük bir örneğidir. Bizim yazımız, özellikle metin ve metnin gramatikal dizinde yer alan okuma ve anlamlarla ilgili bazı düzeltmeler ve teklifleri içermektedir. Özellikle bazı anlamla ilgili teklifler dönemin kelime varlığına katkı sağlıyor. Teklifleri ispatlayacak tanıkları Türkiye Türkçesi ağızlarında ve modern lehçelerde bulmak mümkündür.

Studies related to Turkish language, literature and culture are based on the verse or prose works given during the historical period. Therefore, the publication of the text has an important place in studies of language and literature. Whether in terms of both linguistics, literature and culture, proper understanding of the text affects judgments in that field. In Turkey, re-studing on the publication of a work is not a common. With that in mind, to criticism is natural on published works. This article was written for this purpose. One of the historical periods of Turkish language is Khwarezm epoch. İt should be examined carefully on the works of the Khwarezm epoch. Because there are a small number of works about this epoch now. This is leads to a limitation to compare studied work and other works of epoch. Kısasü'l-Enbiya written by Nasıruddin bin Burhanüddin Rabguzî 13th century is one of the works of this epoch. A comprehensive study was conducted by Aysu Ata about this work that has importance for the Turkish language (Volume I: Introduction, Text, Facsimile, volume II: Index). In Introduction of Ata’s work, language features of the book have been revealed and also the world of words have been revealed in the Index. This labor that set forth has illuminating property epoch of Kısasu’l-Enbiya in many ways and this respect, book is a small example of the period. Our letter includes some of the fixes and proposals about reading and meaning in text and grammatical index. In particular, some of proposals about meaning contributes to the vocabulary of the epoch. To find witnesses to prove proposals possible in Turkey Turkish dialects and modern dialects.