Osmanlı devletinin yeni bir medeniyet dairesi olan Batı medeniyetinin üstünlüğünü kabul ettiği dönem olarak bilinen Tanzimat; siyasî, sosyal ve edebî sahada köklü değişikliklerin yaşanmasında bir miladı oluşturur. Dönemin aydınları da yeni medeniyetin değerlerini toplum yaşamında uygulamaya çalışırlarken genellikle ya bir düalist tavır ya da bir hesaplaşmayla bu işe girişmişlerdir. Edebî sahada ise hesaplaşmanın Divan şiirinden başladığını ve bu şiiri eleştirerek yeni edebî anlayışın ortaya konulduğunu söylemek mümkündür. Divan şiirinin, mübalağalı anlatımı, ağdalı dili ve sosyal meseleleri anlatmaktan uzak durduğu ileri sürülerek yeni yaşam tarzına bu şiirin cevap veremeyeceği çeşitli türlerin yardımıyla gösterilmeye çalışılmıştır. Tanzimat’la birlikte Batı’dan yapılan çevirilerle toplum hayatında varlığını gösteren ve yeni yaşam tarzının tercümanı şeklinde düşülen romanda da söz konusu edilen eleştiriler somutlaştırılmış; yeninin içinde Divan şiirinin nasıl algılandığı ortaya konulmuştur. Başta Namık Kemal olmak üzere, diğer Tanzimat sanatkârları da romanlarında Divan edebiyatı türlerinden mesnevi, kaside ve gazelle ortaklık kurmakla birlikte, bu türlerde olmayan yeni anlatım tekniklerini de uygulamışlardır. Bu şekilde Divan şiiri, hem bir geleneğin parçası, hem de geleneğe eleştirel bir şekilde bakan zihinlerin ürünleri olarak yeninin içinde yer almıştır. Bu çalışmada sade bir dille toplum gerçeklerini anlatmaktan yana olan Tanzimat sanatkârlarının Divan şiiriyle ilgili görüşlerine yer verildikten sonra, romanlarda bu görüşlerin ne şekilde yansıdığına cevap aranmıştır.

The superiority of Western civilization the Ottoman state agency adopted a new civilization known as the Tanzimat period; the political, social and radical changes in the field of literary take place in creates a turning point. They tried to implement the values of a new civilization, the intellectuals of the period is usually either a dualistic attitude in social life or a settle up engaged in this work. Beginning of the reckoning and this literature is in the field of Divan poetry set forth the new can be said of literary understanding. Divan poetry, exaggerated expression, flowery language, and social issues by asserting that stood far away from telling a new way of life can never answer this literature is studied with the help of various species. İndicating the presence of community life in the West with the translations of the Tanzimat period and deducted in the form of a new life style interpreter of the criticism embodied in the novel in question, the perception of the new literature put forward in the Divan poetry. Namık Kemal in particular, including novels, classical literature in other types of craftsmen mesnevi Tanzimat, kaside and to establish partnership with the gazel, the new expressive tecniques are not practiced in this species. İn his way, classical literature, as part of a tradition, as well as facing a critical tradition in the minds of the new products was included in the new. In this study describes in the plain language the realites of society in pursuit of after giving the Divan poetry views of Tanzimat craftsmen, novels, how these views were committed to answer.