Çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin topluluk karşısında konuşma becerisi ile ilgili çeşitli görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi’nin değişik bölümlerinde eğitimlerine devam eden 500 üniversite öğrencisine araştırmacı tarafından geliştirilen anket uygulanarak araştırmanın verileri elde edilmiştir. Çalışmanın sonunda öğrencilerin büyük çoğunluğunun topluluk karşısında konuşmak istediği fakat Türkçeye hâkim olunmaması, Türkçenin sonradan öğrenilmesi, yanlış veya eksik bilgi verme korkusu, dinleyicilerin alaycı davranışları, özgüven eksikliği, utangaç mizaç, diksiyon problemleri, anlaşılmama endişesi gibi çeşitli sebeplerden dolayı ellerine fırsat geçse bile topluluk karşısında konuşmadıkları veya topluluk karşısında konuşmayı gerektiren görevlerden kaçındıkları belirlenmiştir. Araştırma kapsamındaki öğrencilerin sınıfta çoğunlukla başarılı öğrencilere söz verilmesi, topluluk karşısında konuşma etkinliklerinin resmî bayramlardaki birkaç konuşmadan ibaret olması, sınıfların kalabalık olması, öğrencilere yeterince söz hakkı verilmemesi ve daha çok öğretmenlerin konuşması, öğrencilerin öğretmenlerin tepkisinden çekinmeleri, çeşitli merkezi sınavlara odaklanıldığı için konuşma becerisinin ihmal edilmesi gibi bazı sebeplerden dolayı, eğitim kurumlarının bu beceriyi yeterince geliştiremediği düşüncesinde oldukları da tespit edilmiştir. Çalışmada, topluluk karşısında sinirlerin gerilmesi, aşırı derecede heyecanlanma, eleştirilmekten korkma, söyleyeceklerini unutma, bayılma endişesi gibi psikolojik ve terleme, titreme, yüzün kızarması, baş ağrısı, kekeleme, sesin titremesi, kalp atışlarının hızlanması, kelimeleri yutma gibi fiziki özellikler ortaya konulduktan sonra, araştırma kapsamındaki öğrencilerin topluluk karşısında yaşanan heyecanın azaltılması için neler yapılması gerektiğine yönelik çeşitli önerilerine de yer verilmiştir.

This study aims to determine various opinions of university students related to the skill of making a speech in front of the public. With this aim 500 university students, attending different departments at Ağrı İbrahim Çecen University, were administered a questionnaire developed by the researcher, and the data of research are gathered. As a result of this study, it is determined that many of the students want to give a speech in front of the public but because of various reasons such as not to have adequacy in Turkish, acquiring Turkish as a second language, the fear of giving wrong or inadequate knowledge, audience’s sarcastic reactions, lack of self-confidence, shy personality, accent problems, worry of not being understood etc. even if they have the chance, they do not speak in front of the public or they avoid the duties required giving speech in front of the public. It is also identified that the students in this study are of the idea that this skill is not improved at educational institutions because of some reasons such as only successful students’ being given the right of the speech, the activities in front of the public’s being limited to some official ceremonies, crowded classroom, students not being given right to speak as required and teachers speaking mostly, fear of students from teacher’s reaction and ignoring speaking skills because of focusing on centrally given examinations. In this study, after the students’ psychological and physical characteristics, getting nervous, sweating, fear of being criticized, forgetting what to say, fear of getting dizzy, and blushing, sweating, trembling, headache, stumbling, trilling, heart beat speeding up, swallowing words respectively are determined it is also mentioned what should be done in order to decrease the level of excitement that occurs in front of public.