Dilin imkânlarından yeterince yararlanabilmiş şairlerin etkileyici ve kalıcı olduğu yaygın bir kanıdır. Büyük Türk şairi Yunus Emre’nin şiiri ses açısından incelenince onun anlam kadar sese de önem veren bir şair olduğu görülür. Sözü ve bu sözün ahengini, tesirini, gücünü açık, sade ve samimi bir şekilde anlatan Yunus Emre’yi orijinal yapan unsurlardan biri hiç şüphesiz sahip olduğu bu dil ve üslûptur. Bu makalede ses tabakası, ahenk, ritim, ölçü ve üslûp gibi biçimi ilgilendiren hususlar vasıtasıyla Yunus Emre’nin “kayusu değül” redifli şiiri tahlil edilmeye çalışılmış, özellikle nüshalar arasındaki farklılık ve yanlış okumaların Yeni Eleştiri ile tespit edilebileceği anlaşılmıştır. Yeni Eleştiri, XX. yüzyılın başlarında İngiltere’de ortaya çıkan ve edebî eseri merkez alarak eserin anlamını “biçim”inde arayan çağdaş yorumlama metotlarından biridir. Esas olarak şiiri inceleyen bu yönteme göre edebî eser kendi kendine yeterlidir, gerekli olan bütün veriler metnin kendisinde mevcuttur. Bir edebî eseri anlamak için “biçim”i merkeze alan Yeni Eleştiri, birtakım haklı eleştiriler almakla birlikte modern zamanların en objektif tahlil metotlarından biri olarak görülür. Günümüzde klasik metinleri anlama ve yorumlama çalışmaları için bu tür metin merkezli çağdaş yorumlama teorilerinden de metot bakımından yararlanmak gereği ortaya çıkmıştır. Şiirin asıl malzemesinin dil olduğu düşünülürse söz konusu yöntemin önemi daha iyi anlaşılacaktır.

Benefiting from the impressive facilities of the language poets and a common belief that a permanent. Great Turkish poet Yunus Emre’s poetry its meaning when viewed in terms of sound until the sound is as important as that of a poet. Lyrics and the harmony of these words, the efficacy, the power of open, straightforward and sincere manner with no doubt one of the elements describing the Yunus Emre, who was the original language and style. This article is a layer of sound, harmony, rhythm, scale and style points of interest such as the format through the Yunus Emre “kayusu degül” ryhmed poem tried to be analyzed, especially the difference between duplicates and false readings understood to be determined by the New Criticism. New Criticism, XX. emerged in England early in the century and a work of literary works by taking the central meaning of the “form” when the caller is one of the contemporary methods of interpretation. According to this method is based on viewing the poem, work of literature is self-sufficient, all the necessary data available in the text itself. Today, the classic text for understanding and interpreting the works of such contemporary theories of interpretation have emerged due to take advantage of the method in terms of. Bearing in mind that the original material, the language of the poem in question will be better understood the importance of the method.