Aydınlanma yahut Pozitivizm çizgisinde yeni ve sosyolojik bir din anlayışının belirdiği on dokuzuncu asırda, dinsel metinlerin/vahyin yorumları da daha değişmeceli bir alanda değerlendirilebilmektedir. Ayrıca Agnostik/Bilinemezci bir algı ve koridorlarında şüphenin durmadan gezindiği bir inanma evreni de oluşmaktadır. Edebiyat sahasında Romantizm eşliğinde göklere dalan yaşlı gözlerin, onulmaz veremli hastaların, yıldızlardan etkilenerek bir Tanrı fikrine uzanan zekâların kurguladığı, yeni bir anlam dünyası fark edilir. Bu bağlamda bir şair olarak Abdülhak Hâmid’in çizgide yahut çizgi dışında seyreden metafizik kavgalarını, duygusal çekişmelerini, çatallaşan hayat görüşünü ve zıtların arasından beliren üçüncü gri bir yolu takip eder gibi oluşunu, kısmen de olsa anlamak maksadıyla ‹‹Bir Leyle-i Ye’s›› şiirini, ontolojik tahlil denememiz için uygun gördük.
In the nineteenth century, in which an understanding of a new and sociological religion appears on the lines of the Enlightenment or Positivism, the commentaries of religious texts/revelations can be considered in area that is more changeable. Besides, an agnostic perception and a world of belief, in which skepticism stalks, have been formed. In literature area, a new world of understanding, which is formed by tearful eyes musing into sky with the accompany of Romantism, incurable consumptives, and minds reaching the idea of God with the influence of stars, has been realize. In this sense, I find Abdulhak Hamid’s poem “A Night of Despondency” suitable for the ontological analysis in order to partially understand that the metaphysical conflicts, the emotional controversies,
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
