Bu çalışma Türkçe yansıma ikilemelerdeki ses değişimlerini araştırmakta ve bağlamdan bağımsız ses değişimlerini ifade etmek için kullanılan almaşma temelli bir çözümleme önermektedir. Çalışma Türkçe yansıma ikilemelerinin barındırdıkları ses değişmeleri açısından bir eğilim sergileyip sergilemediklerini sorgulamaktadır. Çalışmada, bağlamdan bağımsız olarak var olan ses değişimlerinin aslında bir tür ses almaşması olduğu ve Guerssel & Lovenstamm (1996)’da önerilen Almaşık örgü’yü takip ettiği savunulmaktadır. Buna göre Türkçe yansıma ikilemelerdeki [a]-[u] ve [e]-[ü] ünlü değişimleri Almaşık örgü’deki A→U değişimine tabi olarak açıklanabilmektedir.
The present work investigates the sound alternations in Turkish onomatopoeic reduplications and offers an analysis based on apophony, which is the label for context-free sound alternations. It questions whether Turkish onomatopoeic reduplication displays any regularity with respect to the vocalic changes observed in the forms. The study claims that context-free sound alternations in onomatopoeic reduplications are some form of apophony and follows the Apophonic path offered by Guerssel and Lowenstamm (1996). Turkish implements A›U alternation for both [a]-[u] and [e]-[ü] changes observed in onomatopoeic reduplications.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
