Oğuz Atay, ‘Korkuyu Bekleyen’ adını taşıyan hikâye kitabıyla 70 sonrası Türk hikâyesi içerisinde değerlendirilmelidir. 1975 yılında yayımlanan hikâye kitabındaki öykülerde, 70 sonrası Türk insanının yaşadığı bunalımı eleştiri ve mizah unsurlarını kullanarak ironik bir şekilde anlatmaya çalışmıştır. Türk edebiyatının ilk postmodernist yazarlarından biri olarak kabul edilen Atay’ın hikâyeleri ve hikâyelerindeki kahramanları romanları ve romanlarındaki kahramanlarla paralellik gösterir. Birçok kaynak da ve tanımlamada ‘tutunamayan’ olarak adlandırılan bu tipler, yazarın diğer eserlerinde olduğu gibi hikâyelerinde de ön planda yer alırlar. Bu makalede Oğuz Atay’ın hikâyelerindeki olaylardan kısaca bahsedildikten sonra onun hikâyelerinde işlediği kavramlar üzerinde durulmuştur. Sonuç bölümünde ise bu kavramlardan hareketle Oğuz Atay’ın hikâyeciliği hakkında bir yargıya varılmaya çalışılmıştır.
Oguz Atay should be evaluated with his story book named ‘Waiting for the Fear’ within the Turkish stories after 70s. He has tried to tell the depression ironically, which Turkish people experienced after the 70s, in the stories in his storybook published in 1975 using criticism and humor elements. The stories and characters in the stories of Atay, who is considered as one of the first postmodernist authors of Turkish literature, are parallel with his novels and characters in novels. These guys, called as ‘good for nothing’ in many sources and definition, have been at the forefront in the stories of the author as well in his other works. In this article, the events in the stories of Oguz Atay are mentioned briefly and then the concepts he focused are elaborated. In the conclusion section, a judgment is tried to be set forth about the story-telling of Oguz Atay, based on these concepts.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
