Halk bilimi XIX. yüzyılda önem kazanan alanlardan biridir. Onun malzemesi çoğunlukla halkın hafızasındaki masal, hikâye, inanış, gelenek vb.dir. Halk bilimciler gözlem, görüşme, anket gibi yöntemleri kullanarak bu malzemeye ulaşır ve inceleme imkânı bulurlar. Önce Dârülelhan (İstanbul Belediye Konservatuarı), daha sonra ise Halk Bilgisi Derneği’nin derleme çalışmaları Türkiye’de ilk derlemelerin en önemli örneklerini oluşturmuştur. 1924-1932 yılları hem Türkiye Cumhuriyeti’nin maddi ve manevi birçok sıkıntıyla mücadele ettiği hem de halk biliminin bir bilim dalı olarak tanınıp kabul edilmeye başlandığı dönemdir. Bu makalede de yukarıda adı geçen kuruluşlardan yetkililerin belirtilen dönemde Anadolu’da yaptıkları derlemeler, kullandıkları yöntemler ve yaşanan sıkıntılar ele alınmıştır.
Folklore is one of the fields that attracted considerable attention in the 19th century. Its materials are often the tales, stories, beliefs and traditions in the minds of the people. Folklorists obtain these materials using observation, interview, and questionnaire and find the opportunity to examine these materials. The fieldwork studies that first Dârülelhan (Istanbul Municipality Conservatory) then the Halk Bilgisi Derneği (the Folklore Society) carried out the most important instances of the collections. The years of 1924-1932 are the period of Turkey’s struggle against several difficulties and folklore was recognized as a scientific field. In this study, the collections that above mentioned the society’s authorities made, the methods they used and the difficulties they encountered are examined.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
