1960 sonrası Türk şiirinde kendine mahsus bir şiir dili kurmayı başaran şairlerden Erdem Bayazıt, şiirinde temel izlek olarak modern hayat karşısında kendine, çevresine, tarihine yabancılaşan insanın meselelerini konu alır. Bayazıt, Modernizmin insanın ruhunu yok ettiğini, insanı insanî olmayan bir çağa mahkûm ettiğini düşünür. Ona göre Modernizmin kendini görünür kıldığı ve insanı kıskacına aldığı alanlardan biri modern kenttir. Bayazıt, modern kentin insanî ve ilahî nitelikten uzak olduğunu; bu sebeple insanın var oluş gerekçesine aykırı olduğunu şiirlerinde işler. Bu çalışmada söz konusu çerçevede Bayazıt’ın şiirlerinde modern kent ve yabancılaşma bağlamında insanın durumunun ele alınışı incelenecektir.
Erdem Bayazıt is one of the most important Turkish poets in Turkish literature. He had an important role especially in 1960’s. İn his poem, Erdam Bayazıt deals with the issues of human being’s becoming alienated to himself, enviroment and history in modern life. Bayazıt thinks that modernism disposes to human soul. According to him modern cities are one of that places which disposes the human soul. We study human’s state in modern cities in this article.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
