Klâsik Türk Edebiyatı sahasında manzum sözlükler, son yıllarda üzerinde yapılan çalışmalarla dikkat çekmektedir. Saha açısından, bu sözlükleri Türkçe-Arapça, Türkçe-Farsça ve Türkçe-Arapça-Farsça olmak üzere üç ana başlık altında inceleyebiliriz. Yazıldıkları dönemde özellikle sıbyân mekteplerinde okutulan manzum sözlükler, ezber yoluyla Türkçe kelimelerin Arapça ve Farsça karşılıklarını, bazı gramer kaidelerini ve vezinleri öğretmek maksadıyla kaleme alınmış eserlerdir. Manzum sözlüklere daha sonraki dönemlerde, bahirleri ve vezinleri hakkında daha geniş bilgi vermek, aruz vezni ve basit gramer kurallarını öğretmek ve kullanımdan düşmüş kelimeleri yeniden canlandırmak gibi amaçlarla şerhler de yazılmıştır. Bu çalışma çerçevesinde, ana hatlarıyla tanıtmaya çalışacağımız eser, Tuhfe-yi Şâhidî şerhlerinden biri olan ve Nâdîde Ahmed Efendi’ye ait “Şerh-i Tuhf-yi Şâhidî”dir.
Nowadays, studies on verse dictionaries are attracting attention in the Classical Turkish Literature. We can study them in three headlines as Turkish-Arabic, Turkish-Persian and Turkish-Arabic-Persian. Verse dictionaries were used as a text book for teaching new Arabic and Persian words, prosody and usage of them in primary schools. After these dictionaries were written commentaries for them to teach prosody and grammar and to explain their words to primary school students. In this study we will try to give information about of verse dictionary commentary which was written by Nâdîde Ahmed Efendi, “Şerh-i Tuhfe-yi Şâhidî”.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
