Türkler için en eski devirlerden beri benimsenen ve kutsal sayılan ağaç, kayın ağacıdır. Kazan Tartlarının hem mevsimlerle ilgili hem aile içi geleneklerinde kayın ağacı özel yer tutmakta ve insanlara ilk günlerinden son günlerine kadar eşlik eden, kutsal ve büyüleyici özelliğe sahip olan bir ağaç olarak algılanmaktadır. Kazan Tatarlarının yaşadığı coğrafyada bol yetişen kayın ağacının tedavi edici niteliğiyle ilgili ilk bilgiler Bulgar devrinde ortaya çıkan rivayetlerde korunmuştur. Ayrıca, kayın ağacı ile ilgili ve kökleri ile şamanizme uzanan birçok inanç da mevcuttur. Tatarlar, onların çoğunu bugün de günlük hayatlarında uygulamaya devam etmektedirler. Güzel ve hüzünlü görünümünden dolayı kayın ağacı Tatar mâni ve türkülerinde de ön safhada gelmektedir. Kayın ağacı genelde kaygı, üzüntü gibi duyguları bildirmekle beraber aklığı, paklığı ve bir kızın güzelliğini tasvir etmek için kullanılmıştır ve günümüzde de çağdaş Tatar şiirinde bu nitelikleri ile anılmaya devam etmektedir.
From the earliest period onwards , the beech has been a sacred and accustomed tree among the Turks. It plays an important role both in seasonal and family traditions of Kazan Tatars. It is also considered as a sacred and enchanting tree, which accompanied people from their birth to death. Beech is growing in abundance in the geography of Kazan Tatars. The first information about its curing property had been narrated during the Bulgarian Era. Besides, there are many beliefs about beech, which rooted in shamanism. Even nowadays Tatars continue to maintain these beliefs in their daily life. Beech also takes a primary place in Tatar ballads and songs owing to its graceful and melancholic appearance. Although it generally heralds the feelings of anxiety and grief, it has also been preferred to define whiteness and purity as well as the beauty of a girl. Contemporary Tatar poetry also gives an important place to this tree along with these attributions.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
