Dil, 20. yüzyılın başından beri bilimin bir nesnesi olarak kabul edilmektedir. Türkçe ve Türk Dili Edebiyatı eğitiminin bu gelişmeye ayak uydurabilmesi için eğitim felsefesinden başlayarak bütün süreçlerin bilimsel ve teknolojik gelişmelerin ışığında düzenlenmesi bir zorunluluktur. Dil ve edebiyat eğitiminin dayanması gereken alan, öncelikle dil bilimidir. Dil bilim çalışmalarının uygulamaya yöneldiği ve öncelikle dillerin öğrenilmesini ve öğretilmesini kolaylaştırmayı sağlayacak kuramların geliştirilmesini hedeflediği günümüzde Türkçe ve Türk Dili ve Edebiyatı eğitiminin bu disiplinden yoksun olması sürekli şikâyet edilen durumların devam etmesine yol açacaktır. Türkçe öğretmenlerinden öncelikle öğrencilerinde bir dil bilinci oluşturmaları, onlara dil konusunda olumlu tutum ve davranışlar kazandırmaları, okuma alışkanlığı ile düşünebilme ve düşündüklerini yazılı ve/veya sözlü olarak ifade edebilme becerisi kazandırmaları beklenmektedir. Kendi eğitim süreçlerinde bu bilgi ve becerileri kazanmamış, dile bilimsel yaklaşımla bakmayı öğrenmemiş öğretmenlerin bu beklentileri karşılamaları çok zordur. Bunun için de Türkçe ve edebiyat eğitimi mutlaka uygulamalı olmalı; bilgiyi, sorgulayarak oluşturmayı amaçlayan bilimsel anlayışla gerçekleştirilmelidir. Bu çalışmada Türk Dili ve Edebiyatı ve Türkçe öğretmenlerinin yetişme süreçlerinde edinmeleri gerektiği düşünülen bilimsel yaklaşımlar, geleneksel yaklaşımlarla karşılaştırılarak örneklendirilmeye çalışılacaktır.

Language has been considered as an object of linguistics since the beginning of the 20th century. It is an obligation to organize all processes including education philosophy in the light of scientific and technological developments in order that the education of Turkish and Turkish Language and Literature can keep pace with this development. The field that the education of language and literature should depend on is previously linguistics. Nowadays, studies on lingustics have tended to application and have had a purpose in order to develop theories which make easier the language learning and teaching. Lacking of this discipline in the education of Turkish and Turkish Language and Literature will lead to continue the situation which is always a matter of complaint. Teachers of Turkish are expected to constitute a sense of language in their students’ perception and to guide them not only for their acquisation of positive attitudes and behaviors towards language and also for their acquisation of reading habit and ability to be able to think and express their ideas both in written and oral forms. It is difficult to meet expectations for the teachers who can’t acquire that kind of information and skills in their education processes. Due to this situation, the education of Turkish and Turkish Language and Literature should be in an applied form and be fullfilled in the light of scientific perspective aiming at to interrogate information while composing it. In the study, scientific perspectives considered that teachers of Turkish and Turkish Language and Literature have to acquire during their education processes will be tried to be compared with traditional perspectives and illustrated.