Klasik Türk şiirinde vezin, kafiye ve nazım birimi şiirin vazgeçilmez öğelerindendir. Kafiye düzeni, şiirin nazım şeklini belirler. İlk birimi matla olan tek kafiyeli bentlerle yazılan şiirler, nazım şekli olarak, bentteki mısra sayısına göre, müsellesten muaşşere (üçlüden onluya) kadar isimlendirilir; daha uzunlarına, yanlış olarak terci-bent denir. Oysa 12, 15, 18 mısralı bentlerle yazılan ve ilk bendi matla gibi musarrâ olan tek kafiyeli şiirler terci-bent değildir; bunlara da bentteki mısra sayısına göre 12'li, 15'li, 18'li gibi isimler verilmesi gerekir. Burada ele alınan, Senâyî ve Halil Nihat Boztepe'nin "mütekerrir 20'lik", Nigârî'nin "müzdeviç 20'lik" ve Selâmî'nin "mütekerrir 22'lik" şiirleri, bentteki mısra sayısına göre adlandırılması gereken musammatların -şimdilik tespit edilebilen- en uzun örnekleridir.
Meter, rhyme and unit verse in Classical Turkish poem are necessary elements for poem. The order of rhyme determines the unit verse. The poems written by bent (at least three lined) with stable rhyme and matla (all lines rhymed) as the first part are named from müselles (three lined) to muaşşer (ten lined) as verse form according to the number of lines in bent. The long form of this named as terci-bent incorrectly. But, the poems written with bent as 12, 15, 18, 20 lines as stable rhyme and their first line is matla aren't terci-bent. They should be named as 12 lined, 15 lined, 18 lined, 20 lined according to the number of their lines. In this paper, "repeated (mütekerrir) 20 lined" poems of Senâyî and Halil Nihat Boztepe, "same rhymed (müzdevic) 20 lined" poem of Nigârî and "repeated (mütekerrir) 20 lined" poem of Selâmî was studied. This poems are the most lined samples of musammats (it is only one for now) and must be named according to its line.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
