Karacaoğlan meyvelere yüklediği anlamlarla, tabiatta varolan unsurları şiirlerinde başarılı bir şekilde kullanmıştır. Onun şiirlerinde imaj, istiare, benzetme yoluyla şeftali, ayva, nar, turunc, elma, hurma, kiraz, portakal, zerdali, fındık, fıstık, badem, üzüm, alıç ve limon meyveleri yer alır. Karacaoğlan’ın şiirlerinde elma - sevgilinin yüzü, ayva- sevgilinin göbeği, çenesi, göğsü, turunç- sevgilinin göğsü, kiraz - dudak, ağız; portakal – sevgilinin yüzü; hurma – sevgilini ağzı arasında benzerlik kurulmuştur. Tüm bu meyveler, meyve kelimesi de dahil olmak üzere Karacaoğlan’ın şiirlerindeki yerleri, yüklendikleri anlamlar açısından değerlendirilmiş ayrıca dörtlük örneklerine de yer verilmştir.
Karacaoglan used the existent elements of nature in his poems succesfully by ascribing meanings to fruits. In his poems fruits like peach, quince, pomegranate, apple, date, cherry, orange, tangerine, apricot, hazelnut, almond, grape, lemon were used as metaphor, simile. In Karacaoglan’s poems there are similes between apple – lover’s face, quince- lover’s belly, chin, seville orange – lover’s breast, cherry – lip, mouth; orange - lover’s face and date – lover’s mouth. In this study all of these fruits and also the name of fruit were examined in Karacaoglan’s poems about their meanings.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
