Şâ†ibµ’nin ?ırzi’l emânµ adlı kasidesine IV. yüzyılın sonunda Mu?ammed b. ¡Âşı… Selmânü’l La?…µ tarafından yazılmış Türkçe manzum bir şerh olan Keşfü’l-me¡ânµ, ilginç birtakım grafik özellikler arz etmektedir. Bu özellikler hem asıl metin kısmında hem haşiyelerde görülmektedir. Eserde yedi kıraat imamı ve onların on dört ravisinin kıraat farklarını belirtmek için Şâ†ibµ tarafından geliştirilmiş özel bir ebcet sistemi kullanılmıştır. Bunun yanı sıra ya bilgi verme ya da dikkat çekme amaçlı olmak üzere başka tedbirlere de başvurulmuştur. Bunlar, mürekkep rengi, özel işaretler, kısaltmalar, haşiye-asıl metin ya da haşiye-haşiye bağlantısını vurgulayan gösterimler vs. şeklinde karşımıza çıkmaktadır. Eser, yakın zamanların ve Avrupa uygarlığının icadı sanılan metin tenkidi, dipnot sistemi, yazım teknikleri gibi özelliklere sahip olmasıyla Türk-İslam kültürünün bilinenden çok daha derin köklere uzandığına işaret etmektedir.
The Keşfü’l-me¡ânµ by Mu?ammed b. ¡Âşı… Selmânü’l La?…µ, which is an annotation written in Turkish verse to the ode ?ırzi’l emânµ written by Şâ†ibµ towards the end of the 4. century bears some interesting graphic features. These features are present in both, the main corpus of the text as well as in the footnotes. In the work a special ebced system invented by Şâ†ibµ is used in order to determine the Koran reading differences between the seven kıraat imam’s and there fourteen transferors. Besides, other measures are taken in order to attract attention or to give extra information. For example different ink colours, specific marks, abbreviations, signs indicative of the annotation-main text and annotation-annotation connections. The work with all these writing features which are thought to be invented in Europe proves that the Turkish-Islamic culture has even further roots.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
