Ebkâr-ı Efkâr 16. ve 17. yy şuara tezkirelerinde adı anılan Maşi-zade Fikri Çelebi (ö. 1574-5 veya 1583-4)’nin bugüne kadar kayıp kabul edilen mesnevisidir. İlk defa bu yazıyla tanıtılan eser 1504 beyit ve 5 bendlik bir murabbadan oluşmaktadır. Şairin Edirne ve İstanbul’da yaşadığı bir aşk hikayesinin aktarıldığı eser bir sergüzeştname veya hasbihal olarak kabul edilebilir. Tezkirelerde Fikri’nin edebî açıdan en orijinal eseri olarak kabul edilen Ebkâr-ı Efkâr, aynı zamanda dönemin aşk anlayışını yansıtması ve sosyal hayata dair malzeme vermesi bakımından da önemli bir mesnevidir. Makalede eser tanıtılarak özetlenmiştir.
Ebkar-ı Efkar is the mesnevi of Maşi-zade Fikri Çelebi (d. 1574-5 or 1583-4) whose name has been mentioned in the şuara tezkires written in the 16th and 17th centuries. This mesnevi which is thought to have been lost till this day is being brought to light for the first time with this article. It is composed of 1504 beyits and one murabba consisting of 5 bends. It is possible to describe the poet’s work as a sergüzeştname or hasbihal where he tells his own love story that took place in Edirne and İstanbul. Ebkâr-ı Efkâr is accepted as his most original work in the tezkires. At the same time this work is an important mesnevi that reflects the concept of love of that period, also giving hints about the social life. In this article, this mesnevi has been introduced and a summary is given.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
