Osmanlı şairleri, Türk kültür tarihini lirik bir anlatımla şiirlerinde işlemiş, şiirleri aracılığıyla okuyuculara bu kültürel birikimi estetik anlamda aktarmaya çalışmışlardır. Bu yazıda iftihar/övünme ve imtiyaz/seçkinlik sembolleri olan ve bir madalya türü olarak da nitelendirilebilen çelenk, otaga ve sorguç ele alınmıştır. Başlangıçta balıkçıl, tavus, turna gibi değerli hayvanların tüylerinin, daha sonra değerli mücevherlerin başa, kavuğa, sarığa takılması hükümdarlık alâmeti olarak da kabul edilmiştir. Aynı zamanda bunlar, Batı’da kralların madalya ve nişanlarını karşılamaktadır. Yazımızda, çelenk, otaka ve sorguçun, Osmanlı şiirinde nasıl ele alındığı, tarihî bilgi ile desteklenen bir çerçevede sunulacaktır.
Ottoman Poets have studied the Turkish cultural history with a lyrical expression in their poems and tried to adapt this culturel accumulation to the readers through their poems in an aesthetical way. In this paper, wreath, otaga and aigrette which are the symbols of pride/boast and privilege/exclusivity and can be qaulified as a type of medal have been studied. At first putting the feathers of precious animals such as a heron, a peacock and a crane and then valuable jewels to the head, kavuk and turbans have also been thought as the sign of sovereignity. At the same time, these correspond to the medals and badges of the kings in the west . In our paper, how wreath, otaka and aigrette are taken in hand in Ottoman poetry will be presented in a historically supported frame.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
