MÖ III. binyılda Kuzey Suriye’deki yerleşimlerde görülmeye başlanan Templum in Antis tipi tapınaklar genellikle dikdörtgen formda olan cellaları, ön kısımlarındaki sundurma/portiko benzeri anteli girişleri ile kendine has bir mimari plana sahiptirler. Eldeki verilere göre Kuzey Suriye’de ilk olarak ortaya çıkan bu tapınak tipi aynı zamanda tüm Levant Bölgesi’ne yayılmıştır. Cella salonu ve ante kısmı olarak basit bir mimari tasarım şeklinde başlayan Templum in Antis tipi tapınaklar zamanla farklı eklentiler veya planlamalarla daha kompleks yapılara dönüşmüşlerdir. Bu çalışmada, Kuzey Suriye’de kazısı yapılmış bazı merkezlerde ortaya çıkarılan Templum in Antis tipi tapınaklar ele alınmıştır. Bu amaçla her bir merkez kendi alt başlığı altında değerlendirilerek standart bir mimari modele dönüşen “Templum in Antis” tipi tapınakların gelişimi verilmiştir. Bu gelişim içerisinde tapınakların birbirleri ile olan ortak ya da farklı yönleri ve çevre kültür bölgeleri ile olan ilişkilerine açıklık getirilmeye çalışılmıştır. Tunç Çağları kronolojisine göre incelenen bu merkezlerdeki anteli tapınak planları, bize söz konusu tapınak tipinin gelişimi ile ilgili önemli bilgiler sunmaktadır. Templum in Antis’ler bulundukları mimari komplekse uyumlu olacak şekilde dizayn edilmiştir. Ancak bu yapılar yine de diğerlerinden bir çevre duvarı ile ayrılmıştır. Çevre kültür bölgelerinde olduğu gibi Suriye Bölgesi tapınakları da tanrılar için inşa edilmiştir. Nitekim eldeki verilerden Tanrı Baal ve Tanrı Daga için inşa edildiği anlaşılmaktadır.

Templum in Antis type of temples, which started to be seen in the III. millennium BC settlements in Northern Syria have a unique architectural plan with their generally rectangular cella and entrances with porch/portico- like doorways in the front. According to the available data, this temple type that first appeared in Northern Syria, also expanded to the entire Levant region. At the beginning Templum in Antis type of temples had a simple architectural design as a cella hall and doorway part, but turned into a more complex structures with different annexes or planning over time. In this study, Templum in Antis type temples unearthed in some centers excavated in Northern Syria are discussed. For this purpose, each center is evaluated under its own sub-title and the development of "Templum in Antis" type temples, which have turned into a standard architectural model, is shown. In this development, the common or different aspects of the temples with each other and their relations with the surrounding cultural regions were tried to be clarified. The temple plans with doorways in these settlement centers, which were examined according to the Bronze Age chronology, provide us with important information about the evolution of the temple type in question. Templum in Antis were designed to be compatible with the architectural complex they are belong to. However, these structures were separated from the other structures by a boundary wall. As in the nearby cultural regions, the temples of the Syrian region were alsobuilt for the gods. As a matter of fact, it is understood from the available data that it was built for God Baal and God Daga.