Sağlık coğrafyasının sosyal coğrafya ana bilim dalı altında bakir bir alan olarak kalması probleminden hareketle, ‘Türkiye’deki coğrafyacıların çalışmalarının dönemsel olarak başlama zamanı, yıllara göre zaman içindeki dağılışı, araştırma mekânları, araştırma konuları ve veri analiz yöntemlerini bibliyometri metodu ile analiz ederek, bulguları coğrafya metodolojisi çerçevesinde kuramsallaştırmak, gerek akademik jargonda ve gerekse metodolojide tespit edilen sorunların tekrar edilmemesine yönelik önerilerde bulunmak’ amacını taşıyan çalışmamız bu yönüyle sağlık coğrafyası alanında ulusal literatüre kazandırılmış ilk bibliyotektik analiz çalışması özelliğine sahiptir. Araştırmada bibliyometrik analizlerde büyük kolaylıklar sağlayan birden fazla veri tabanı üzerinde taramalar gerçekleştirilmiş ve kapsamlı literatür incelemeleri ve buna paralel olarak retrospektif tarihsel analiz ve prospektif tahminlere yönelik analiz desenleri benimsenmiştir. Araştırma için kullanılan temel yaklaşım ise ‘araştırmaların yayım yıllarına göre dağılımı’, ‘araştırma mekânları’, ‘araştırma konuları’  ve ‘araştırma yaklaşımları’ parametreleri üzerinden yapılan bibliyometrik analizlerdir. Sözkonusu analiz bulgularına göre; Türkiye’de coğrafyacılar sağlık coğrafyası alanındaki çalışmalara 1990’lı yıllarda başlamışlardır. Genellikle ulusal düzeyde olan bu çalışmaların 3/4’ü 2000’li yıllarda gerçekleştirilmiş ve özellikle 2006 yılı ve sonrasında artış göstermiştir. Genellikle ‘hastalıklar ve çevre’ teması üzerine kurgulandığı için kamu sağlığının niteliksel ve yönetsel boyutuna fazla yer verilmeyen bu çalışmalarda mekân olarak daha ziyade büyükşehir statüsündeki iller ön plana çıkmış, yeni ve modern araştırma yaklaşımlarından ziyade gelenekselleşmiş yaklaşımlar tercih edilmiştir.

From the point that health geography remains untouched field under the field of social geography, our study, from this aspect, which aims to institutionalize the findings within the framework of geography methodology and to make proposals for preventing repetitions of determined problems in either academic jargon or in methodology by analyzing starting date of geographers’ studies in Turkey as a period, its distribution in time by years, research locations, research subjects and data analysis methods through bibliometric method, is the first bibliotechnic analysis brought to international literature in the field of health geography. In the research, scannings were made on multiple databases that greatly facilitates bibliometric analysis and comprehensive literature studies and parallely retrospetcive historical and for prospective predictions analysis patterns were adopted. The main approach used in the research is the bibliometric analyses over ‘ distribution of the researches by publishing dates’,’ research locations’,’ research subjects’and ‘ research approaches’ parameters. According to the analysis findings, geographers in Turkey began their studies on health geography in 1990s. 3/4 of those studies which are commonly national were made in 2000s and have increased since 2006. Those studies in which public health’s qualitative and administrative aspect were ignored as they were generally built upon ‘diseases and environment’ theme, mainly metropolitan cities were used as location and traditional approaches were chosen rather than modern research approaches.