Sivil-asker ilişkileri demokrasi kültürü yerleşmemiş ülkelerin yaşadığı en önemli problemlerin başında gelmektedir. Türk siyasal hayatında sivil-asker ilişkileri her dönemde önem arz etmiş olup ordu belirli aralıklarla darbeler gerçekleştirerek siyasete müdahil olmuştur. Ordu gerçekleştirdiği darbeler neticesinde Türk siyasal hayatına yön vererek siyasi kültürü de şekillendirmiştir. 1960 ve 1980 darbelerinden sonra yönetime bizzat el koymuş, 12 Mart 1971 ve 28 Şubat 1997’de ise siyasal alana yapmış olduğu müdahale neticesinde hükümeti görevden uzaklaştırarak yeni hükümet kurdurmuştur. Sivil-asker ilişkileri demokrasi kültürü yerleşmemiş ülkelerin yaşadığı ortak bir sorundur, ancak Türkiye’de sivil-asker ilişkilerinin Batılı paradigmadan ayrılan kendine özgü yapısal unsurları bulunmaktadır. 2000’li yıllardan sonra hem iç faktörler hem de Soğuk Savaş sonrası uluslararası sitemin değişmesi ile sivil-asker ilişkilerindeki dengeler değişmeye başlamıştır. Türkiye’nin AB’ye uyum süreci neticesinde gerçekleştirdiği reformlar, uzun süre koalisyon hükümetlerinin arkasından güçlü bir tek partinin iktidara gelmesi, küreselleşme ve dünya genelinde STK’ların yaygınlaşması sivil-asker ilişkilerinin seyrinin değişmesine neden olan faktörler olmuştur. Tarihsel ve betimsel bir metodolojinin kullanıldığı bu çalışmanın temel amacı; sivil-asker ilişkilerinin Türk siyaseti üzerindeki etkilerini ortaya koymaya çalışmaktır. Çalışmanın hipotezleri olarak “2007 E-Muhtıra, Ergenekon ve Balyoz davaları ile 15 Temmuz darbe girişimi sivil-asker ilişkilerinde yaşanan dönüşümün dönüm noktaları olmuştur” ve “Türkiye’de sivil-asker ilişkilerinde yaşanan dönüşüm demokrasinin kurumsallaşması adına önemli bir gelişme olmuştur” şeklinde belirlenmiştir.

Civil-military relations are the first orders among the most important problems faced by countries with unsettled democratic culture. In Turkish political life, civil-military relations have always been important in every period and the military intervened in politics by carrying out coups at certain intervals. As a result of these coups, also shaped the political culture by directing the Turkish political life as well. After the coups of 1960 and 1980, it confiscated the polity and as a result of it’s intervention in the political field, on 12 March 1971 and 28 February 1997, it dismissed the goverment and established a new one. Civil-military relations are a common problem faced by countries with unsettled democratic culture, however civil-military relations in Turkey has the unique structural elements departing from the Western paradigm. After the years of 2000’s, because of both internal factors and the change of International System after the Cold War, the balances of civil-military relations have started to change. The reforms achieved along Turkey’s EU harmonization process, a powerful single party came to the power for a long period of time after coalition goverments, globalization and proliferation of CSOs across the World have been the factors causing the change in the course of civil-military relations. The main purpose of this study which uses a historical and descriptive methodology; is to put forward their effects on Turkish politics by dealing with civil-military relations. The hypotheses of this study determined as; “2007 E-Memorandum, Ergenekon, Balyoz Cases and July 15 Coup Attempt have become the turning points of the transformation in civil-military relations.” and “the transformation experienced in civil-military relations has been an important development in the institutionalization of democracy.”