Bu araştırmanın birincil amacı, üniversite öğrencilerinin öz-kontrolleri ile ruminasyon düzeyleri arasında anlamlı bir ilişkinin olup olmadığının incelenmesidir. Bu araştırmanın diğer bir amacı ise, öz-kontrolün ruminasyon düzeyini anlamlı bir şekilde yordayıp yordamadığını incelemektir. 2019-2020 Eğitim- Öğretim yılı güz döneminde Afyon Kocatepe Üniversitesi’nin çeşitli fakültelerinde öğrenim gören öğrencilerden kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile belirlenen 259 kadın (%58.6) ve 184 (%41.4) erkek olmak üzere toplam 442 öğrenci ile bu çalışma yürütülmüştür. Öz-kontrolü ölçmek için Özdemir, Vazsonyi & Çok (2013) tarafından Türkçeye uyarlanan Öz-Kontrol Ölçeği; ruminasyonu ölçmek için ise Erdur-Baker & Bugay (2010) tarafından Türkçeye uyarlanan Ruminatif Yanıt Ölçeği kısa versiyonu kullanılmıştır. Öz-kontrol ölçeğindeki toplam puan ve alt ölçeklerin puanları ile ruminasyon arasındaki ilişkiler, Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısı Tekniği ile incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, öz-kontrol toplam puan ve alt ölçeklerden bazılarının (öfke, dürtüsellik, basit görevler, fiziksel aktivite ve riskli davranan) ruminasyon ile arasında anlamlı ve pozitif yönlü ilişkiler olduğu görülmüştür. Ayrıca, öz-kontrolün ruminasyonu yordama gücü çoklu regresyon analizi ile test edilmiş ve yapılan analizler sonucunda, öfke ve ben-merkezciliğin ruminasyon üzerinde önemli (anlamlı) bir yordayıcı olduğu gözlenmiştir. Dürtüsellik, basit görevler, riskli davranan ve fiziksel aktivite değişkenlerinin ise ruminasyon üzerinde önemli bir etkiye sahip olmadığı görülmüştür. Elde edilen bu bulgular, ilgili alanyazın çerçevesinde tartışılmıştır.

In the present study, the relationship between the self-control and rumination levels of university students was examined. It was also examined whether the self-control variable predicted rumination significantly. The study was conducted with a total of 442 students, 259 female (58.6%) and 184 male (41.4%), selected among the students at various faculties of Afyon Kocatepe University in fall semester of 2019-2020 academic year, using the convenience sampling method. The Low Self-Control Scale translated into Turkish by Özdemir, Vazsonyi & Çok (2013) was used to measure self-control levels while the Ruminative Response Scale Short Version translated into Turkish by Erdur-Baker & Bugay (2010) was used to measure rumination levels. The correlation between rumination levels and the total and sub-scale scores from the Low Self-Control Scale was examined using the Pearson Product-Moment Correlation Coefficient technique. As a result of the analyses performed, it was found that there was a significant and positive relationship between rumination and low self-control total scores and certain sub-scales (anger, impulsivity, simple tasks, physicalactivities and risk seeking). Additionally, the prediction level of self-control on rumination was tested with a Multiple Regression Analysis and it was found that anger and self-centeredness were significant predictors of rumination. On the other hand, some variables (impulsivity, simple tasks, risk seeking, physicalactivities) were not found to have a significant effect on rumination.