Bu çalışmanın amacı, spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin sosyo-demografik özelliklerine göre serbest zaman fayda düzeyleri ile mutluluk düzeyleri arasındaki farklılıkları ve katılımcıların serbest zaman fayda düzeylerinin mutluluk düzeylerini yordama gücünün belirlenmesidir. Araştırmanın örneklemini kolayda örneklemi yöntemi ile seçilen farklı spor bilimleri fakülteleride öğrenim gören 182 erkek ve 146 kadın üzere toplamda 328 kişi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formuna ek olarak, Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen, Doğan ve Çötok (2011) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu” ile Ho (2008) tarafından geliştirilen, Akgül ve ark., (2018) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Rekreasyon Fayda Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise betimsel istatistikler, bağımsız t-tesi, ANOVA, MANOVA ve regresyon analizleri kullanılmıştır. Bağımsız t-Tesi sonuçları; bireylerin cinsiyetlerine göre mutluluk düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığını, ANOVA sonuçları; katılımcıların refah durumlarına göre mutluluk düzeyleri arasında anlamlı farklılık tespit edilirken, haftalık serbest zaman sürelerine göre ise anlamlı farklılık saptanmamıştır. MANOVA sonuçları; bireylerin cinsiyetleri ve refah durumlarının serbest zaman fayda düzeyleri üzerindeki temel etkisinin anlamlı olmadığı ve alt boyutlar arasında farklılık olmadığı, ancak katılımcıların haftalık serbest zaman sürelerinin serbest zaman fayda düzeylerinin ana etkinin anlamlı olduğu ve alt boyutlarda “Sosyal fayda” boyutunda haftalık 16 saat ve üzeri serbest zaman süresine sahip bireylerin daha yüksek puan aldıkları gözlenmiştir. Regresyon analizi sonucunda ise; serbest zamanda elde edilen faydaların mutluluğun anlamlı bir yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak bireylerin sosyo-demografik özelliklerine göre serbest zaman fayda düzeyleri ile mutluluk düzeylerinin farklılık gösterdiği ve katılımcıların serbest

This study aims to determine the differences between the leisure benefit and happiness levels of students studying in the faculty of sports sciences according to particular socio-demographic characteristics and to measure the predictive power of participants' leisure benefit levels on their happiness. A total of 328 participants, including 182 male and 146 female, studying in different sports sciences faculties selected by the convenience sampling method, constitute the study sample. In addition to the Personal Information Form, the "Oxford Happiness Scale-Short Form" developed by Hills and Argyle (2002) and adapted to Turkish by Doğan and Çötok (2011) and the "Leisure Benefit Scale" developed by Ho (2008) and adapted to Turkish by Akgül et al. (2018) were used as data collection instruments in the research. Descriptive statistics, independent t-test, ANOVA, MANOVA, and regression analyzes were adopted in the analysis of the data. Independent t-test results show that there is no significant difference between individuals' happiness levels and gender. According to ANOVA results, there are meaningful differences between the participants' welfare and happiness levels, while no significant difference was found in weekly leisure. Also, MANOVA results indicate that the main effect of individuals 'gender and welfare status on leisure benefit levels is insignificant, and there is no difference between sub-dimensions. However, the main effect of participants' weekly leisure periods on benefit levels is significant, and it has been observed that individuals with a leisure time of 16 hours or more per week score higher in “social benefit” sub-dimension. The results of the regression analysis show that leisure benefits are a significant predictor of happiness. Consequently, it was concluded that socio-demographic characteristics play a role in individuals’ leisure benefit and happiness levels, and the benefits of participants in leisure were an essential factor in their happiness.