Sinema var olduğu zamandan bugüne özgün senaryolar kadar kaynak metin olarak roman, çizgi roman, gerçek yaşam öyküsü, tarihi gerçekler, tiyatro, şiir vb. birçok olay veya yapıttan faydalanışını sürdürmektedir. Faydalandığı bu kaynakları kimi zaman aslına oldukça benzer kimi zaman birebir yansıtarak kimi zaman da serbest bir stille aktarma yoluna gitmektedir. Günümüzde kendisinden önceki filmi referans alan yeniden çevrim filmler de büyük rağbet görmektedir. Özellikle ses getiren yapımlar yeniden çevrim filmler olarak tekrar çekilirken bulunduğu dönemin siyasi ve sosyo-kültürel yapısına uygun yeni anlamlar kazanmakta ve böylece popülerliğini canlı tutmaktadır. Bu çalışmada Helen Keller’in otobiyografik hayat hikâyesinden uyarlanan The Miracle Worker, Benim Dünyam filminin yeniden çevrim olarak uyarladığı Black ve Benim Dünyam filmleri karakterler, tema, zaman- mekân, olay örgüsü, anlatı inşası ve kültürel yapı yönünden metinlerarasılık bağlamında karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. İncelenen filmlerde orjinal metnin nasıl ve ne şekilde aktarıldığı, ortaya çıkan benzerlikler ve farklılıkların filmlerde hangi anlamları inşa ettiğini tespit etmek amaçlanmıştır. Bu doğrultuda öncelikle Amerikan ve Türk Sineması’ndaki uyarlama eserlerde gerçek yaşam öyküleri ve gişe başarısındaki yerine değinilmiş, daha sonra Helen Keller’in otobiyografik hayat hikâyesine ve bu hikâyeden beyazperdeye aktarılan bu üç filmin metinler arası bağlamda karşılaştırılmasına yer verilmiştir. Çalışma sonunda elde edilen veriler karakterler, tema, zaman-mekân, olay örgüsü, anlatı inşası ve kültürel yapı açısından değerlendirildiğinde; 1962 yapımı The Miracle Worker filminin orijinal metine sadık bir film olarak dönemi ve öyküyü başarılı bir şekilde yansıttığı; 2000’li yıllarda çekilen Black ve remake’i Benim Dünyam’da siyasi, kültürel ve sosyo- ekonomik yapıya özgü hikâyede bazı düzenlemeler ve dönüşümler yapıldığı görülmüştür. Böylelikle orijinal metinin farklı filmlerde yeni anlamlar kazanarak popülerliğini günümüzde de sürdürdüğü anlaşılmıştır.

Since its advent, cinema continues its use of many incidents or works such as novels, comic books, real-life stories, historical facts, theatre, poetry as well as original scripts. Its means of adaptation are by sometimes reflecting these sources quite similarly to the original, sometimes reflecting them directly, and sometimes reflecting them by means of free form. Nowadays, remake films that take the previous films as reference are also in great demand. Especially notable productions are being re-shot as remake films, gaining new meanings by the political and socio-cultural structure of the period in which it exists and thus sustains its popularity. In this study, Black, and My World films, adapted as a remake of The Miracle Worker,and My World, which are adapted from Helen Keller's autobiographical life story, were analyzed comparatively in the context of intertextuality in terms of characters, themes, time and space, storyline, narrative construction, and cultural structure. It is aimed to determine how and by which method the original text was conveyed in the films, and what meanings the similarities and differences revealed in the films. In this respect, real-life stories and their importance in box office success were first mentioned in the adaptation works in American and Turkish cinema, and then the autobiographical Life Story of Helen Keller and the comparison of these three films adapted from this story to cinema were given. The 1962 film The Miracle Worker successfully reflected the period and the story as a film adhering to the original text, while the 2000s film Black and its remake, My World, made some adjustments and changes in the story specifically to the political, cultural and socio-economic structure. Thus, it is understood that the original text continues its popularity today by gaining new meanings in different films.