Barış gazeteciliği 1965 yılında temelleri atılan 1990’lı yıllarda kavramsallaşan ve 2000’li yılların başında bir gazetecilik uygulaması olarak tanınmaya başlanmış bir gazetecilik yaklaşımıdır. Barış gazeteciliği 2000 yılından sonra Türkiye’deki akademisyenlerin de çalışma yaptığı bir konu olmuştur. Türkiye’de barış gazeteciliği konusu üzerine çalışmalar yapan akademisyen ve araştırmacıların sayısı gün geçtikçe artmaktadır. Bu çalışma ise barış gazeteciliği konusunda yayınlanmış akademik kaynaklar içerisinden bir tarama yapmaktan öteye, bu kavramın profesyonel gazetecilerdeki algılanışını araştırmayı amaçlamaktadır. Derinlemesine görüşme yönteminin tercih edildiği bu çalışma, barış gazeteciliği kavramının anlamı konusunda kısa bir özetin ardından yöntem, araştırma, bulguları tanımlama ve yorumlama aşamalarını içermektedir. Türkiye’deki gazetecilerin barış gazeteciliği konusundaki farkındalığı konusunda ipuçları vermesi beklenen çalışmanın bir diğer amacı da Türkiye’de barış gazeteciliği konusunda var olan literatüre katkı sağlamaktır. Yapılan görüşmeler sonucunda akademik alanda barış gazeteciliği konusunda birçok çalışma olmasına rağmen sahadaki gazetecilerin büyük çoğunluğunun kavramdan habersiz olduğu görülmüştür. Görüşmelere katılan gazetecilerin iletişim fakültesi mezunlarından oluşması, iletişim fakültelerinde lisans düzeyinde okutulan müfredatın da barış gazeteciliği kavramını yeterince içermediği algısını oluşturmuştur. Görüşmelerde katılımcılara barış gazeteciliğinin uygulamada mümkün olup olmadığı da sorulmuştur. Katılımcıların büyük bir çoğunluğu barış gazeteciliğinin uygulamada bir gazetecilik tavrı olarak benimsenmesinin mümkün olmadığı görüşünü dile getirmişlerdir. Görüşmelerin tamamı göz önünde bulundurulduğunda katılımcıların barış gazeteciliği kavramının evrensel tanımlarına karşı çok fazla itirazları olmadığı görülmüştür. Katılımcılarda barış gazeteciliğine ilişkin algılarında Türkiye’deki mevcut kaynakların kavramı ele alış biçimleri ve muhalif duruşları oldukça etkili olduğu anlaşılmıştır.

Peace journalism is a journalism approach that became conceptualized in the 1990s and started to be recognized as a journalism practice in the early 2000s. Peace journalism has also been a topic of academician's studies in Turkey since 2000. The number of academics and researchers who are working on the subject of peace journalism in Turkey is increasing day by day. This study aims to investigate the perception of this concept in professional journalists, rather than reviewing published academic sources on peace journalism. This study, where the in-depth interviewing method is preferred, includes a brief summary on the meaning of the concept of peace journalism, followed by methods, research, identifying and interpreting the findings. Another objective of this study, which is expected to give clues about the journalists' awareness of peace journalism in Turkey, is to contribute to the existing literature on peace journalism in Turkey. As a result of the interviews, although there are many studies in the field of peace journalism, it is seen that the majority of journalists in the field are unaware of the concept. The fact that the journalists who participated in the interviews consisted people graduated from communication faculties formed the perception that the curriculum taught at the undergraduate level in the communication faculties did not contain enough of the concept of peace journalism. During the interviews, the participants were asked whether peace journalism was possible in practice. The majority of the participants expressed the view that it is not possible to adopt peace journalism as a journalistic attitude in practice. Considering all the interviews, the participants did not have many objections to the universal definitions of the peace journalism concept. It was understood that existing sources' handling of the concept and their oppositional stance was quite effective in the perception of peace journalism among participants.