Bu araştırma, kuşaklararası manevi değer aktarımının yaşlı bakım öğrencilerinin deneyimleri bağlamında nasıl gerçekleştiğini incelemektedir. Nitel araştırma yaklaşımıyla yürütülen çalışmada, fenomenolojik desen kullanılmıştır. Çalışma grubunu, bir devlet üniversitesinin Yaşlı Bakımı programında öğrenim gören ve yaşlı yetişkinlerle uygulamalı deneyimi bulunan 35 öğrenci oluşturmaktadır. Katılımcılar amaçlı örnekleme yöntemiyle belirlenmiş; veri toplama süreci temalar tekrar etmeye başladığında veri doygunluğuna ulaşılarak sonlandırılmıştır. Veriler, yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmeler aracılığıyla toplanmış; analiz sürecinde tematik içerik analizi adımları izlenmiş ve kodlama iki bağımsız araştırmacı tarafından yürütülerek araştırmanın güvenirliği sağlanmıştır. Analiz sonucunda üç ana tema elde edilmiştir: Birinci boyut olan “değer aktaran kişi”, çoğunlukla dede, babaanne ve anneanne gibi aile büyüklerini kapsamaktadır. İkinci boyut olan “aktarılan manevi değerler”, öğrencilerin büyüklerinden öğrendiklerini ifade ettikleri aile, sevgi, saygı, sabır, merhamet ve özyeterlilik gibi temel değerleri içermektedir. Üçüncü boyut ise “yaşlıların değer aktarımındaki rolü” olup değerlerin çoğunlukla nasihat, anılar ve yaşam deneyimlerine ilişkin paylaşımlar aracılığıyla aktarıldığını ortaya koymaktadır. Bulgular, öğrencilerin manevi değerleri yalnızca sözlü ifadeler yoluyla değil, büyüklerinin tutum ve davranışlarını gözlemleyerek de içselleştirdiklerini göstermektedir. Sonuç olarak çalışma, kuşaklararası etkileşimin öğrencilerin manevi gelişiminde belirleyici bir rol oynadığını ve yaşlı bireylerin kültürel-manevi mirasın korunmasında temel aktarıcılar olduğunu ortaya koymaktadır.

This research examines how intergenerational transmission of spiritual values occurs in the context of the experiences of elderly care students. Conducted using a qualitative research approach, the study employed a phenomenological design. The study group consisted of 35 students enrolled in the Elderly Care programme at a state university who had practical experience with elderly adults. Participants were selected using purposive sampling; the data collection process was terminated upon reaching data saturation when themes began to repeat. Data were collected through semi-structured in-depth interviews; thematic content analysis steps were followed during the analysis process, and coding was conducted by two independent researchers to ensure the reliability of the research. The analysis yielded three main themes: The first dimension, ‘the person transmitting values,’ mostly encompasses family elders such as grandfathers, grandmothers, and great-grandmothers. The second dimension, ‘transmitted spiritual values,’ includes fundamental values such as family, love, respect, patience, compassion, and self-sufficiency, which students stated they learned from their elders. The third dimension is the ‘role of the elderly in value transmission,’ revealing that values are mostly transmitted through advice, memories, and sharing life experiences. The findings show that students internalise spiritual values not only through verbal expressions but also by observing the attitudes and behaviours of their elders. In conclusion, the study reveals that intergenerational interaction plays a decisive role in students' spiritual development and that older individuals are key transmitters in preserving cultural and spiritual heritage.