Bu çalışma, felsefe tarihinde yeterince ele alınmamış olan varoluşçuluk felsefesi ile "kadın" kavramı arasındaki karmaşık ilişkiyi incelemektedir. Kadının toplum içinde "öteki" konumuna indirgenmesinin, sosyolojik boyutlarının ötesinde, temelde felsefi bir sorun olduğu savunulmaktadır. "Kadın nedir?" gibi sorular, varoluşçu felsefenin merkezindeki "var olmak", "özgür olmak" ve "kendi olmak" kavramlarıyla doğrudan ilişkilidir. Makale, bu felsefi temeli Jean-Paul Sartre'ın "varoluş özden önce gelir" ilkesi üzerinden kurmaktadır. Sartre'a göre insan (kadın ya da erkek fark etmeksizin) önceden belirlenmiş bir öze sahip değildir; kendi özünü seçimleri, eylemleri ve bu eylemlerin getirdiği sorumluluklar yoluyla inşa eder. "Özgürlüğe mahkum" olan insan, bu seçimlerinde sadece kendini değil, tüm insanlığı seçtiği için evrensel bir sorumluluk taşır. Bu özgürlük anlayışı, başkalarının özgürlüğünü de zorunlu kılar. Bu varoluşçu çerçevenin (varoluşun önceliği, seçim, sorumluluk ve özgürlük) önemi, Simone de Beauvoir tarafından kadın sorununa uygulanmasında yatmaktadır. Beauvoir'ın İkinci Cins eserindeki "kadın doğulmaz, olunur" şeklindeki temel savı, doğrudan Sartre'ın "varoluş özden önce gelir" ilkesine dayanır. Bu sav, kadın kimliğinin biyolojik bir kader olmadığını, toplumsal koşullar tarafından inşa edildiğini vurgular. Ayrıca, kadının dayatılan bu "Öteki" rolünü kabullenmesi, Sartre'ın "kötü niyet" (kendi özgürlüğünden kaçma) kavramının bir yansıması olarak analiz edilir. Bu bağlamda çalışma, Beauvoir’ın feminist görüşlerini varoluşçu felsefe açısından değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, Beauvoir üzerindeki Hegel ve Sartre etkilerinin yanı sıra, onun biyolojik determinizm ve Freudçu psikanaliz eleştirileri de incelenecektir.

This study examines the complex relationship between existentialist philosophy, which has not been sufficiently addressed in the history of philosophy, and the concept of ‘woman’. It argues that reducing women to the position of ‘the other’ in society is fundamentally a philosophical problem, beyond its sociological dimensions. Questions such as ‘What is a woman?’ are directly related to the concepts of ‘being,’ ‘freedom,’ and ‘being oneself’ at the heart of existentialist philosophy. The article establishes this philosophical foundation through Jean-Paul Sartre's principle that ‘existence precedes essence.’ According to Sartre, humans (regardless of gender) do not possess a predetermined essence; they construct their own essence through their choices, actions, and the responsibilities that these actions entail. Humans, who are ‘condemned to freedom,’ bear a universal responsibility because in their choices they choose not only themselves but all of humanity. This understanding of freedom necessitates the freedom of others. The significance of this existentialist framework (the primacy of existence, choice, responsibility, and freedom) lies in its application to the issue of women by Simone de Beauvoir. Beauvoir's fundamental assertion in The Second Sex that ‘one is not born, but rather becomes, a woman’ is directly based on Sartre's principle that ‘existence precedes essence.’ This claim emphasises that female identity is not a biological destiny but is constructed by social conditions. Furthermore, a woman's acceptance of this imposed ‘Other’ role is analysed as a reflection of Sartre's concept of ‘bad faith’ (escaping one's own freedom).In this context, the study aims to evaluate Beauvoir's feminist views from an existentialist philosophical perspective. In this regard, the influence of Hegel and Sartre on Beauvoir will be examined, as well as her critiques of biological determinism and Freudian psychoanalysis.