Bu çalışma, sekülerleşmenin eğitim yoluyla nasıl gerçekleştiğini incelemektedir. Eğitim sistemlerinin din, modernite ve toplumsal dönüşümle nasıl bir etkileşim içinde olduğunu analiz etmeyi amaçlamaktadır. Özellikle sanayi devrimi sonrası eğitim kurumları, dini bilgi formlarının yerini bilimsel, akılcı ve laik bilgi biçimlerine bırakmaya başlamıştır. Bu süreç kutsalın toplumsal etkisinin form değiştirmesiyle sonuçlanmıştır. Araştırmanın temel sorusu, eğitimin modern toplumlarda kutsalın yeniden tanımlanması ya da dönüşümüne nasıl katkı sunduğudur. Sekülerleşmenin dini tamamen ortadan kaldırmadığı; aksine, kutsal olanın farklı biçimlerde yeniden üretildiği bir süreç olduğu varsayılmaktadır. Bu bağlamda, eğitim sekülerleşmenin yalnızca bir yansıması değil; aynı zamanda onu üreten, şekillendiren ve toplumsallaştıran bir alandır.

Çalışmada nitel araştırma yöntemi benimsenmiş ve literatür taramasına dayalı kuramsal çözümleme yapılmıştır. Durkheim, Comte, Asad, Habermas ve Taylor gibi düşünürlerin kuramları merkeze alınarak farklı ülkelerdeki eğitim sistemleri incelenmiştir. Fransa, Japonya, Çin ve Türkiye örnekleri üzerinden karşılaştırmalı bir analiz yapılmıştır. Eğitim yoluyla aktarılan değerlerin, seküler ideolojilerin yeniden üretiminde ve yeni kutsalların inşasında oynadığı rol vurgulanmaktadır. Elde edilen bulgular, eğitimin sekülerleşme sürecinde merkezi ve kurucu bir işlev gördüğünü göstermektedir. Eğitim, yalnızca bilgi değil, aynı zamanda ideoloji taşıyıcısıdır. Bu yönüyle eğitim, sekülerliğin sürekliliğini sağlayan temel toplumsal aygıtlardan biridir. Bu bağlamda, eğitim sistemi sekülerleşmenin hem tetikleyicisi hem de ürünüdür. Ancak bu dönüşüm, dinin toplumsal etkisinin ortadan kalkması anlamına gelmemektedir. Din, form değiştirerek yeni bir toplumsal konum edinmektedir. Özellikle bireysel düzeyde inanç biçimlerinin yeniden yapılandığı bir evreye girilmektedir.

This study examines how secularization occurs through education. It aims to analyze how educational systems interact with religion, modernity, and social transformation. Particularly after the industrial revolution, educational institutions began to replace religious forms of knowledge with scientific, rational, and secular ones. This process resulted in a shift in the social influence of the sacred. The fundamental question of this research is how education contributes to the redefinition or transformation of the sacred in modern societies. Secularization is assumed not to eliminate religion; on the contrary, it is a process in which the sacred is reproduced in different forms. In this context, education is not merely a reflection of secularization; it is also a field that produces, shapes, and socializes it.

The study adopted a qualitative research method and conducted a theoretical analysis based on literature review. Education systems in different countries were examined, focusing on the theories of thinkers such as Durkheim, Comte, Asad, Habermas, and Taylor. A comparative analysis was conducted using the examples of France, Japan, China, and Türkiye. The role played by values ​​transmitted through education in the reproduction of secular ideologies and the construction of new sacred values ​​is emphasized. The findings demonstrate that education plays a central and constitutive function in the secularization process. Education is not only a carrier of knowledge but also of ideology. In this respect, education is one of the fundamental social instruments that ensure the continuity of secularism. In this context, the education system is both a trigger and a product of secularization. However, this transformation does not mean the disappearance of the social influence of religion. Religion is changing form and acquiring a new social position. We are entering a phase of restructuring of belief systems, particularly at the individual level.