Çalışmamız genç sahabîlerden Abdullâh b. Ebî Evfâ’yı konu almakta, biyografisi, İbn Sâ’id’in Müsnedu ʿAbdillâh b. Ebî Evfâ’sının tahlili, diğer rivâyetleri temelinde hadis rivâyetindeki yerine dair mütevâzı değerlendirmelerimizi ihtiva etmektedir. İbn Ebî Evfâ Hz. Peygamber ile birlikte pek çok sefere katılmış Huneyn gazvesinde yaralanmış bir gazidir. Hz. Peygamber’in vefatı sonrası Kûfe’ye yerleşmiştir. Ebû Hanîfe’nin görüştüğü, kendisinden hadis aktardığı sahabîlerden olan Abdullâh’tan çok sayıda rivâyet nakledilmiş, Kütüb-i Sitte başta olmak üzere hadis musennefâtında ondan menkûl mebzûl miktarda rivâyet vardır.  İbn Sâ’id (ö. 318/930) ise İbn Ebî Evfâ rivâyetlerine dâir Müsnedu ʿAbdillâh b. Ebî Evfâ adıyla müstakil bir çalışma yapmıştır. Araştırmamızın amacı mezkûr müsned ile birlikte onun bütün rivayetlerini, rivayetlerinin sıhhat ve tematik özellikleri vb hususiyetlerine muhtevî bir çalışma yapmaktır. Bunun için ulaşılabildiğimiz kadarıyla hadis, tefsir, fıkıh, tarih, akaid, tabakât eserleri taranmış elde edilen veriler toplanmış analiz edilmiştir Araştırmamıza göre İbn Ebî Evfâ’nın rivayetlerinin sayısı doksan iki olup İbn Sâ’id’in naklettikleri ile beraber toplam yüz sekizdir. Bu veri İbn Hazm, Makdisî ve Ali Yardım’ın bu husustaki kanaatleri ile örtüşmemektedir. Kronolojik olarak bakıldığında rivâyetlerin büyük bir kısmının musannef ve müsned türü eserlerde yer aldığı en çok rivayet edenlerin başında İbn Ebî Şeybe ile Bezzâr’ın geldiği görülür. Öte yandan İbn Ebî Evfâ rivayetleri genellikle kavli hadislerden oluşmuştur. O, rivayetleri daha çok “semâ” ile almış ve aktarmış, bir kısmını ise “kitâbet” ile nakletmiştir. Rivâyetlerin yarıya yakını fıkhî konular ile ilgili olup namaza dâir hadisler diğerlerine göre çoktur. Bunların bir kısmı Abdullâh’ın uygulamaları diğer kısmı ise ona yöneltilen sorulara Hz. Peygamber’e atıfta bulunarak verdiği cevaplardan oluşur. Bu durum Abdullâh b. Ebî Evfâ’nın fâkih yönünü ile ilgili olmalıdır. Rivayetlerin sıhhat durumuna gelince, ondan menkûl rivâyetlerin çoğu sahih olmakla birlikte sayıları azda olsa (tespitimize göre % 15 oranında) şedîdu’d-da’f/mevzu olarak değerlendirilen rivâyetlerin bulunduğunu söylemek gerekir.

Çalışmamız genç sahabîlerden Abdullâh b. Ebî Evfâ’yı konu almakta, biyografisi, İbn Sâ’id’in Müsnedu ʿAbdillâh b. Ebî Evfâ’sının tahlili, diğer rivâyetleri temelinde hadis rivâyetindeki yerine dair mütevâzı değerlendirmelerimizi ihtiva etmektedir. İbn Ebî Evfâ Hz. Peygamber ile birlikte pek çok sefere katılmış Huneyn gazvesinde yaralanmış bir gazidir. Hz. Peygamber’in vefatı sonrası Kûfe’ye yerleşmiştir. Ebû Hanîfe’nin görüştüğü, kendisinden hadis aktardığı sahabîlerden olan Abdullâh’tan çok sayıda rivâyet nakledilmiş, Kütüb-i Sitte başta olmak üzere hadis musennefâtında ondan menkûl mebzûl miktarda rivâyet vardır.  İbn Sâ’id (ö. 318/930) ise İbn Ebî Evfâ rivâyetlerine dâir Müsnedu ʿAbdillâh b. Ebî Evfâ adıyla müstakil bir çalışma yapmıştır. Araştırmamızın amacı mezkûr müsned ile birlikte onun bütün rivayetlerini, rivayetlerinin sıhhat ve tematik özellikleri vb hususiyetlerine muhtevî bir çalışma yapmaktır. Bunun için ulaşılabildiğimiz kadarıyla hadis, tefsir, fıkıh, tarih, akaid, tabakât eserleri taranmış elde edilen veriler toplanmış analiz edilmiştir Araştırmamıza göre İbn Ebî Evfâ’nın rivayetlerinin sayısı doksan iki olup İbn Sâ’id’in naklettikleri ile beraber toplam yüz sekizdir. Bu veri İbn Hazm, Makdisî ve Ali Yardım’ın bu husustaki kanaatleri ile örtüşmemektedir. Kronolojik olarak bakıldığında rivâyetlerin büyük bir kısmının musannef ve müsned türü eserlerde yer aldığı en çok rivayet edenlerin başında İbn Ebî Şeybe ile Bezzâr’ın geldiği görülür. Öte yandan İbn Ebî Evfâ rivayetleri genellikle kavli hadislerden oluşmuştur. O, rivayetleri daha çok “semâ” ile almış ve aktarmış, bir kısmını ise “kitâbet” ile nakletmiştir. Rivâyetlerin yarıya yakını fıkhî konular ile ilgili olup namaza dâir hadisler diğerlerine göre çoktur. Bunların bir kısmı Abdullâh’ın uygulamaları diğer kısmı ise ona yöneltilen sorulara Hz. Peygamber’e atıfta bulunarak verdiği cevaplardan oluşur. Bu durum Abdullâh b. Ebî Evfâ’nın fâkih yönünü ile ilgili olmalıdır. Rivayetlerin sıhhat durumuna gelince, ondan menkûl rivâyetlerin çoğu sahih olmakla birlikte sayıları azda olsa (tespitimize göre % 15 oranında) şedîdu’d-da’f/mevzu olarak değerlendirilen rivâyetlerin bulunduğunu söylemek gerekir.

Our study is about ‘Abdullāh b. Abī ’Awfā, one of the young Companions, and includes his biography, the analysis of Ibn Sā'id's Musnān al-Musnad, and our modest evaluations of his place in hadīth narration on the basis of his other narrations. Ibn Abī Awfā was a veteran who participated in many expeditions with the Prophet and was wounded in the Battle of Hunayn. He lived a long life, settled in Kufa after the Prophet's death. Many narrations were transmitted from ‘Abdullāh, who was one of the Companions whom Abū Hanīfa met and from whom he narrated hadīth, and there are a great number of narrations from him in the hadīth collections, especially in the Qutub al-Sitta. Ibn Sā'id (d. 318/930), on the other hand, made an independent study of Ibn Abī Awfā's narrations under the title Musnad al-Musnad al-Abdillāh b. Abī Awfā. In the work written by Ibn Sa'id, sixteen narrations are narrated from ten of ‘Abdullāh's students. Ibn Sa'id collected hadiths regardless of health, collected as much as he could reach. According to our research, the number of Ibn Abī Awfā's narrations is ninety-two and the total number of Ibn Sa'id's narrations is one hundred and eight. This data does not coincide with the opinions of Ibn Hazm, al-Maqdisī and Ali Yardim. A chronological analysis reveals the fact that most of the narrations were included in the musannaf and musnad, with Ibn Abi Shaybah and Bezzār being the most prominent narrators. On the other hand, Ibn Abī Awfā's narrations are generally composed of categorical hadiths. He received and transmitted the narrations mostly by ‘sema’ and preferred the way of ‘scripture’ in the transmission of some of the narrations. About half of the narrations are related to jurisprudence and the hadiths on prayer are more numerous than the others. Some of them consist of ‘Abdullāh's practices and some of them consist of his answers to questions addressed to him with reference to the Prophet. This situation must be related to ‘Abdullāh b. Abī ’Awfā's intellectual aspect. As for the authenticity of the narrations, although most of the narrations narrated from him are sahih, it must be said that there are a small number of narrations (15% according to our determination) that are considered as shadīd al-da'f/mawzú