Kültürler, sembollerin vitrinleridir. Her kültür, bağlı olduğu topluluğun somut veya soyut tüm sembollerinin taşıyıcısıdır. Burada semboller, zamanla toplumsal anlamların saklı olduğu kümeler haline gelirler. Bununla birlikte görüntünün artık her türlü anlamın önüne geçtiği bir dünyada yaşıyoruz. Böylesi bir dünyada semboller, kolektif kültürel kimlikler için “görünür olmanın” da ilk şartıdır. Özellikle anavatanlarından uzakta “azınlık” olarak yaşayan kültürel topluluklar için “görünür olmak” artık sadece meşruiyet değil, aynı zamanda bir varoluş meselesidir. Böylesi topluluklar için bu meselenin çözüm yollarından birisinin ise toplumsal mekânlarında sembollerin kullanımı olduğu söylenebilir. Bu açıdan düşünüldüğünde semboller (ve onlar üzerinden üretilen sembolizm), bazı işlevsel özelliklere de sahiptir. Benzer bir işlevsellik kavramların zihinlerde yer alan anlamları için de geçerlidir. Nitekim anlam, zihinde yaşayan basit bir düşünce demeti değil, ortaklıkları kuran birleştirici bir unsurdur. Birleşik Krallık’ta bir yıl süren bir saha araştırmasının pek çok bulgusunun bir bölümüne dayanan bu makalenin merak konusu da bu ülkedeki Alevi topluluğunun iç ve dış mekânlarında kullandığı sembollerin işlevsel özellikleridir. Birleşik Krallık’taki Alevi mekânlarındaki kültürel semboller üstünden Alevi kimliğinin nasıl inşa edildiği, üretildiği ve aktarıldığı soruları makalenin ilgi sınırlarını oluşturmaktadır. Çalışma süresince sembollerin alt anlam okumalarına en uygun araştırma tekniği olarak söylem analizi yöntemi seçilmiştir. Bu ilgi etrafında aşağıdaki makalenin nihai amacı, anavatandan uzaktaki Alevi kimliğinin sembolik ifadelerini ortaya çıkarmak, böylece Alevilik araştırmaları alanına yeni katkılar sunabilmektir.

Cultures are showcases of symbols. Every culture is the carrier of all the symbols, tangible or intangible, of the community to which it belongs. Here symbols become clusters in which social meanings are hidden over time. However, we now live in a world where the image overrides all kinds of meanings. In such a world, symbols are the first condition of ‘being visible’ for collective cultural identities. Especially for cultural communities living as ‘minorities’ far away from their homeland, ‘being visible’ is no longer only a matter of legitimacy, but also a matter of existence. One of the solutions to this problem for these communities can be said to be the use of symbols in their social spaces. From this point of view, symbols (and the symbolism produced through them) also have some functional features. A similar functionality applies to the meanings of concepts in the mind. Indeed, meaning is not a simple bundle of thoughts living in the mind, but a unifying element that establishes commonalities. Based on many of the findings of a year-long field research in the United Kingdom, this article is interested in the functional characteristics of the symbols used by the Alevi community in the interior and exterior spaces of the Alevi community in this country. The questions of how Alevi identity is constructed, produced and transmitted through cultural symbols in Alevi spaces in the UK constitute the limits of interest of the article. Throughout the study, the discourse analysis method has been chosen as the most appropriate research technique for sub-meaning readings of symbols. The ultimate aim of the following article around this interest is to reveal the symbolic expressions of Alevi identity far from the homeland, thus offering new contributions to the field of Alevism studies.