Bu çalışmanın amacı, tefekkürün manevi iyi oluş ile ilişkisini incelemektir. Tefekkür düzeyine göre manevi iyi oluş düzeyinde farklılaşma olup olmadığı temel problemimizi oluşturmaktadır. Bu bağlamda, Ankara ilinde ikamet eden 18-65 yaş arası yetişkin bireylerden tesadüfi yöntemle belirlenen örneklem grubunun tefekkür ve manevi iyi oluş düzeyleri belirlendikten sonra, tefekkür ile manevi iyi oluş ilişkisi ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeline göre tasarlanmıştır. Verilerin toplanması aşamasında katılımcıların tefekkür ve manevi iyi oluş düzeylerini belirlemek amacıyla tefekkür ölçeği ve üç faktörlü spritüel iyi oluş ölçeği ile katılımcıların sosyo demografik özelliklerini belirlemek için kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Ölçek puanlarının demografik değişkenlere göre karşılaştırılmasında Mann Whitney U ve Kruskal Wallis H analizleri ile ölçek puanlarının arasındaki ilişkinin incelenmesinde Spearman Korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre araştırmaya katılanların tefekkür düzeyleri ile manevi iyi oluşa ilişkin aşkınlık düzeyi arasında (r=,700; p<0,05) ve toplam manevi iyi oluş düzeyi arasında (r=,663; p<0,05) pozitif ve orta düzeyin üzerinde anlamlı ilişki olduğu, tefekkür düzeyleri ile doğayla uyum düzeyi arasında (r=,571; p<0,05) pozitif ve orta düzeyde anlamlı ilişki olduğu, tefekkür düzeyleri ile anomi düzeyi arasında (r=-,382; p<0,05) negatif ve orta düzeyin altında anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur. Buna göre tefekkür düzeyi arttıkça aşkınlık ve doğayla uyum düzeyi artmakta, anomi düzeyi ise azalmaktadır.

As it is known, the most important feature that distinguishes man from other beings is his ability to contemplate. Comprehension refers to a cognitive process in which knowledge is considered and understood in depth. In this process, the individual experiences a deep encounter with his or her own self, society, environment and God. The process of contemplation, which begins with one wanting to know oneself, ends with knowing the other, recognizing the environment, and ultimately, knowing God. The meaning, satisfaction and satisfaction that man derives from these fields, contemplating areas such as self, society, environment and God, constitute his spiritual well-being. Therefore, a relationship between contemplation and spiritual well-being emerges. The aim of this study is to examine the relationship of contemplation with spiritual well-being. Whether there is differentiation at the level of spiritual well-being according to the level of contemplation constitutes our main problem. In this context, after the contemplation and spiritual well-being levels of the sample group determined by the incidental method from the adult individuals who reside in Ankara province between the ages of 18-65 years, contemplation and spiritual well-being were tried to be revealed. The research is designed according to the relational screening model from quantitative research methods. In order to determine the level of contemplation and spiritual well-being of the participants in the data collection phase, a contemplation scale and a three-factor spiritual well-being scale and a personal information form were used to determine the socio-demographic characteristics of the participants. In the analysis of the data, SPSS 22.0 statistical package program was used. In the comparison of scale scores by demographic variables, Spearman Correlation analysis was used to examine the relationship between Mann Whitney U and Kruskal Wallis H analyses and scale scores. According to the results of the research, between the contemplation levels of the participants and the level of transcendence related to spiritual well-being (r=,700; p<0,05) and the total level of spiritual well-being (r=,663; p<0,05) is a positive and medium-level meaningful relationship, between contemplation levels and the level of harmony with nature (r=,571; p<0,05), in which there is a positive and medium-level meaningful relationship, it has been found that there is a significant relationship between contemplative levels and anomie level (r=-,382; p<0,05), below the negative and middle level. Accordingly, as the level of transcendence and harmony with nature increases and the level of anomie decreases.