Birinci Dünya Savaşı sonrasında İngiltere’nin işgali altına giren Filistin topraklarında, 1948 yılında İsrail devleti kurulmuştur. Bu tarihten itibaren özellikle Kudüs ve çevresinde Müslümanların hâkimiyetinde barış içinde yaşayan semavî din mensuplarının yaşadığı coğrafya, artık kan, katliam, tahribat ve gözyaşının eksik olmadığı bir yer hâline gelmiştir. 7 Ekim 2023’te uzun süredir kuşatma altında yaşayan ve sistematik olarak katliama uğrayan Filistin halkının daha fazla tahammül edememesi üzerine İslâmî Direniş Hareketi olan Hamas tarafından “Aksâ Tufanı” adıyla İsrail’e yönelik bir operasyon düzenlenmiştir. İsrail, bu operasyonu bahane ederek çok daha büyük bir yıkıma imza atmış; on binlerce sivili şehit etmiş, kat kat fazlasını yaralamıştır. Uluslararası kurumlar ise bu insanlık dramına kayıtsız kalmıştır. Bu kriz karşısında dünyanın dört bir yanındaki Müslümanlar, üzerlerine bomba yağan ve ölüme terkedilen kardeşleri için ne yapabileceklerini ve bu zulüm girdabından çıkış yollarını aramaktadır. Bu makalenin amacı, Kur’ân-ı Kerîm’de özellikle İsrâ Sûresi başta olmak üzere Kudüs ve Mescid-i Aksâ’ya doğrudan ya da dolaylı biçimde işaret eden ayetlerin ışığında İsrail işgalinden kurtuluşun yollarını ortaya koymaktır. Yöntem olarak ilgili ayetlerin bağlamsal ve tefsirî tahlili yapılmakta, tarihî gerçekliklerle birlikte ele alınarak bugüne dair çıkarımlar elde edilmektedir. Sonuç olarak Kur’ân’ın Yahudilerle ilgili verdiği bilgiler ve uyarılar dikkate alındığında; inkâr, fısk, tekebbür, zulüm ve ifsad gibi fiillerin İsrail’in sonunu getireceği görülmektedir. Buna karşılık Müslümanların bu mübarek topraklarda daima var olabilmeleri için istikamet üzere olmaları, tevekkül etmeleri, sabırlı davranmaları, secde ve istiğfara sarılmaları, şükür ehli olmaları, ihsan mertebesine ulaşmaları, zikir ve tesbihten ayrılmamaları, seyyid, hasûr ve sâlih kullar hâline gelmeleri gerekmektedir. Nihayetinde İsrail işgalinin son bulması ancak Müslümanların siyasi ittifaklar kurması ve gerektiğinde İsrail’e karşı fiziki güç kullanmalarıyla mümkün olacaktır.

Following the First World War, the territory of Palestine came under British occupation, and in 1948, the state of Israel was established. Since that time, the region—especially Jerusalem and its surroundings—where followers of the Abrahamic religions once lived peacefully under Muslim rule, has become a land plagued by bloodshed, massacres, genocide, destruction, and tears. On October 7, 2023, after enduring a prolonged siege and systematic genocide, the Palestinian people could no longer bear the oppression. As a result, the Islamic Resistance Movement, Hamas, launched an operation against Israel under the name “Al-Aqsa Flood.” Israel, using this operation and the hostages taken by Hamas as a pretext, carried out a far greater destruction, martyring tens of thousands of civilians and injuring many more. Unfortunately, international institutions remained indifferent to this humanitarian tragedy. In response to this deepening crisis, Muslims across the world are questioning what they can do for their brothers and sisters who are being bombed and left to die, and they are searching for ways to escape this spiral of oppression. The purpose of this article is to explore, in the light of the Qur’ān—especially through the verses in Surah al-Isrā’ that refer directly or indirectly to Jerusalem and Al-Aqsa Mosque—the possible paths to liberation from the Israeli occupation. The method employed involves contextual and exegetical analysis of the relevant verses, interpreting them alongside historical realities to derive conclusions applicable to today’s circumstances. As a result, when the Qur’ān’s information and warnings regarding the Jews are taken into account, it becomes evident that actions such as disbelief (kufr), corruption (fisq), arrogance (takabbur), oppression (zulm), and spreading corruption (ifsād) will ultimately lead to Israel’s downfall. Conversely, for Muslims to continue to exist permanently in these sacred lands, they must remain steadfast upon the right path (istiqāmah), place their trust in God (tawakkul), practice patience (ṣabr), engage in prostration and seek forgiveness (sujūd and istighfār), be grateful (shukr), strive to reach the level of spiritual excellence (iḥsān), be devoted to remembrance and glorification of God (dhikr and tasbīḥ), and become among the ranks of the noble, chaste, and righteous servants (sayyid, ḥasūr, and ṣāliḥ). Ultimately, the end of Israel’s occupation will only be possible through the political unity of Muslims and, when necessary, the use of physical force against Israel.