Çalışmada özel gereksinimli çocuğa sahip ebeveynler ile normal gelişim gösteren çocuğa sahip ebeveynlerin Tanrı algısı ve psikolojik iyi oluş düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmanın katılımcılarını İstanbul ilinde özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde öğrenim görmekte olan 159’u özel gereksinimi olan, 285’i normal gelişim gösteren çocuğu olan kolayda örnekleme yöntemiyle seçilen ebeveyn oluşmaktadır. Araştırmaya ilişkin veriler, Demografik Bilgi Formu, Psikolojik İyi Oluş Ölçeği (PİOÖ) ve Tanrı Algısı Ölçeği (TAÖ) kullanılarak ölçülmüştür. Çalışma, ilişkisel tarama modeline uygun olarak planlanmıştır. Çalışmanın amacı doğrultusunda, ölçüm araçlarından elde eldilen verilerin arasındaki ilişkiyi test etmek için Bağımsız Örneklemler t-testi kullanılmıştır. Çalışma grubuna katılan ebeveynlerin Tanrı algıları ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi yapılarak tespit edilmiştir. Ebeveynlerin tanrı algılarının psikolojik iyi oluşu yordama gücünü belirlemek amacıyla ise çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Çalışmada özel gereksinimli çocuğu olmayan ebeveynlerin psikolojik iyi oluş düzeyinin, olanlara göre anlamlı olarak yüksek olduğu bulunmuştur. Özel gereksinimli çocuğu ilaç kullanan ebeveynlerin, kullanmayanlara göre psikolojik iyi oluş düzeyi anlamlı olarak yüksek saptanmıştır.  Çalışmada her iki grupta Tanrı’ya yönelik olumlu duyguların psikolojik iyi oluşu anlamlı pozitif yönde yordadığı tespit edilmiştir. Araştırma Tanrı’ya yönelik pozitif duyguların ve çocuğun ilaç kullanımının psikolojik iyi oluşa olumlu katkı sağladığını ortaya koymuştur. Çalışmadan elde edilen bulgular alanyazında yer alan araştırmalar ile birlikte tartışılmış, ileride yapılması planlanan araştırmalar adına önerilerde bulunulmuştur.

In the study, it was aimed to compare the perception of God and psychological well-being levels of parents with children with special needs and parents with normally developing children. The participants of the study consisted of 159 parents with children with special needs and 285 parents with children with normal development, who are studying in special education and rehabilitation centres in Istanbul, selected by convenience sampling method. The data related to the study were measured using the Demographic Information Form, Psychological Well-Being Scale (PBI) and Perception of God Scale (PTS). The research was conducted in accordance with the relational screening model. In line with the purpose of the study, Independent Samples t-test was used to test the relationship between the data obtained from the measurement tools. The relationship between the perceptions of God and psychological well-being of the parents participating in the study group was determined by Pearson correlation analysis. Multiple linear regression analysis was used to determine the predictive power of parents' perceptions of God on psychological well-being. In the study, it was found that the psychological well-being level of parents who did not have children with special needs was significantly higher than those who did. The level of psychological well-being of parents whose children with special needs use medication was found to be significantly higher than those who did not use medication. In the study, it was found that positive feelings towards God predicted psychological well-being in a significant positive way in both groups. The study revealed that positive feelings towards God and the child's drug use contributed positively to psychological well-being. The findings obtained from the study were discussed together with the studies in the literature and suggestions were made for future research.