Bu çalışmada, Bağdat muhaddisi diye anılan Affân b. Muslim’in (134-220/751-835) hayatı, hadis ilmindeki yeri ile ona nispet edilen hadis cüzlerindeki rivayet üslubu ve Mihnesi incelenmiştir. Çalışma giriş, iki bölüm ve sonuçtan oluşmaktadır. Girişte çalışmanın amacı, önemi ve kaynakları hakkında bilgi verilmiştir. Birinci bölüm Affân b. Muslim’in hayatı ve hadis ilmindeki yerine dairdir. İkinci bölümde ise Affân’ın hadis rivayet üslubu ve Mihnedeki durumu ele alınmıştır. Kaynaklarda rivayetlerinin sağlam ve güvenilir olduğu zikredilen Affân b. Muslim’in hadis aldığı kişiler arasında Hammâd b. Seleme, Hammâd b. Zeyd ve Şu’be b. Haccâc gibi meşhur muhaddisler yer almaktadır. İbn Sa’d, Ahmed b. Hanbel, İbn Ebi Şeybe, İmam Buhârî ve Ebû Hâtim er-Râzî onun talebelerindendir. Affân b. Muslim’e nispet edilen cüzler ve biyografi kaynakları incelendiğinde de bu durum açıkça görülmektedir. Affân’ın hadis rivayet üslubu, onun hocalarından aldığı rivayetlerinde, âlimlerin onun hakkındaki olumlu veya olumsuz değerlendirmelerinde ve yaşadığı dönemde yapılan çalışmalarda tespit edilebilir. Her ne kadar konuyla ilgili bazı çalışmalarda buna temas edilmiş olsa da bu çalışmada hadis cüzleri incelenmiş, konuya dair bazı ilave açıklamalarda bulunulmuştur. Affân’ın yaşadığı dönem itibariyle Abbasilerin ilk dönemi olması, bu dönemde hadis alanında önemli gelişmelerin yaşanması, Mutezile mezhebinin görüşlerinden Kur’an’ın mahlûk olduğu görüşünün Ehl-i hadis’e benimsetilmeye çalışılması ve bu bağlamda Abbâsî Halifesi Me’mûn tarafından başlatılan sorgulamanın Affân b. Müslim ile başlamış olması gibi hususlar dönemin siyasî ve fikrî olaylarının hadis rivayet ve üslubuna ne şekilde yansıdığını göstermesi bakımından kanaatimizce araştırmaya değer konulardır. Bu cümleden olarak çalışmada Affân’ın hayatı, hocaları ve talebeleri de araştırılmıştır.

In this study, the life of Affân b. Muslim (who is called the Baghdad muhaddith (134-220/751-835), his place in the science of hadith, his style of narration in the hadith juz’ of him, and how his experiences in the Mihna incident affected his environment were examined. The study consists of introduction, two parts and conclusion. In the introduction, there is information about the purpose, importance and sources of the study. The first chapter is about Affân b. Muslim's life and his place in the science of hadith. In the second part, Affân's hadith narration method and his situation in Mihna are discussed. Affân b. Muslim, whose narrations are mentioned in the sources as solid and reliable, has received hadith from famous muhaddiths such as Hammâd b. Salamah, Hammâd b. Zayd ve Shu'ba b. al-Ḥajjāj. İbn Sa’d, Ahmad b. Hanbal, İbn Abi Shayba, Imam Bukhârî ve Abû Hâtim ar-Râzî are his students. This situation is clearly seen when the sources of juz and biography belonging to Affan are examined. Affân's hadith narration style can be detected in the narrations he received from his teachers, in the positive or negative evaluations of scholars about him, and in the studies conducted during his lifetime. Although this has been mentioned in some studies on the subject, in this study, the hadiths were examined and some additional explanations were made on the subject. Affân lived in the first period of the Abbasids. During this period, there were important developments in the field of hadith. One of them is the Mu’tazila's thought that the Qur'an is created. This idea has been tried to be adopted by the Ahl-i hadith. Abbasid Caliph Me'mûn started the first questioning with Affân. In this context, it is necessary to investigate how the political and intellectual events of the period affected the hadith narration and style. Therefore, in this study, Affan's life, teachers and students were investigated.