Alçakgönüllülük yüz yıllardır teolojik bir kavram olarak değerlendirilmektedir. O, dünya dinlerinin çoğunda merkezi bir erdem olarak betimlenmektedir. Alçakgönüllülüğün önemi farklı teolojik gelenekler boyunca uzanmaktadır. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslâm olmak üzere üç büyük teistik din dikkate alındığında alçakgönüllülüğün önemli bir erdem olduğu ortaya çıkmaktadır. Dinlerin alçakgönüllülüğe verdiği değerden ötürü dindar bireyler, dindar olmayanlara göre daha fazla mütevazı davranma eğiliminde olabilir ve kendilerini daha fazla mütevazı olarak görebilirler. Bu kapsamda “dindar bireyler dindar olamayanlara göre daha fazla mütevazı mı?” sorusu çerçevesinde gelişen araştırmada iç kaynaklı dindarlık ile alçakgönüllülük arasındaki ilişki ve etkileşim konu edinilmektedir. Ayrıca demografik değişkenler çerçevesinde alçakgönüllülük ve dindarlığın cinsiyete göre farklılaşıp farklılaşmadığı, öğrenim görülen fakülte değişkenine göre alçakgönüllülük ve dindarlığın nasıl değiştiği araştırılmaktadır. Ulaşılan bulgular neticesinde dindarlıkla alçakgönüllülük arasında orta düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Ayrıca iç kaynaklı dindarlığın alçakgönüllülüğün anlamlı bir yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir. Alçakgönüllülük ve dindarlık arasındaki bu ilişkinin yanı sıra demografik değişkenler bağlamında kadınların alçakgönüllülük ve dindarlık düzeyinin erkeklerden yüksek olduğu, ilahiyat fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin alçakgönüllülük ve dindarlık düzeylerinin araştırmaya dâhil olan diğer fakültelerde öğrenim gören öğrencilerden anlamlı bir şekilde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular literatürdeki diğer araştırma verileriyle karşılaştırıldığında, dindarlığın alçakgönüllülüğü teşvik ettiği ancak onun temel bir bileşeni olmadığı sonucu ortaya çıkmaktadır.

Humility has been an important theological concept for millennia. Humility is a central virtue of many world religions. Its importance extends across diverse theological traditions. Considering the three major theistic religions Judaism, Christianity and Islam, humility appears to be an important virtue. Because of the value many religions place on humility, religious individuals may tend to behave more humble, and see themselves as more humble than non-religious ones. The focus of the research is whether religious individuals are more humble than non- religious ones. In this context, the research focuses on the relationship and interaction between internal religiosity and humility. Furthermore, it is investigated whether humility and religiosity differ according to gender and faculty type within the framework of demographic variables. As a result, it was found that there is a moderate, positive and significant relationship between religiosity and humility. In addition, it was found that internal religious motivation was a significant predictor of humility. It was also found that the level of humility and religiosity of women was higher than that of men and the level of humility and religiosity of the students studying in theology faculty was significantly higher than that of the students in other faculties. When the findings of this study are compared with other research data in the literature, it appears that religiosity promotes humility but it is not a basic component of it.