Muâviye’nin, oğlu Yezîd’e biat edilmesini istemesi pek çok Müslüman gibi Hz. Hüseyin’i de rahatsız etmiştir. Hz. Hüseyin’in Yezîd’e biat etmeyip Mekke’ye gittiğini haber alan Kûfeliler’den Şebes b. Rib‘î ve Süleyman b. Surad gibi bazı ileri gelenler onu hilâfete getirmek için kendisine davet mektupları yazdılar. Bunların davetini olumlu karşılayan Hz. Hüseyin, bir kısım ön tetkiklerden sonra, yakın arkadaş ve akrabalarının itirazlarına rağmen halife olmak için yola çıkmış, Hicrî on Muharrem 61/ M. 10 Ekim 680 yılında Hz. Hüseyin henüz Kûfe’ye yetişmeden Yezîd’in askerleri tarafından Kerbelâ’da durdurulmuş ve Yezîd’e biat etme seçeneği dışında bir alternatif bırakmamıştır. Hz. Hüseyin ile Emevî hükümdarı Yezîd’in silahlı güçleriyle Kerbelâ’da adil olmayan, şartlar dâhilinde orantısız bir güç ile savaş meydana gelmiştir. Hz. Hüseyin’in ve yakınlarının şehadetiyle sonuçlan bu olay etkisini bugüne değin devam ettirmiş, dinî ve siyasî olayların başlangıcı olmuştur. Hz. Hüseyin’in ölümünden sonra adeta İslam tarihinin kırılma noktası oluşmuş, taraftarları kendi aralarında farklı gruplara bölünmüş, mezhep ve tarikatların oluşmasına sebep olmuştur. İslam Mezhepleri Tarihi açısından önemli bir kırılmayı ifade eden Kerbelâ olayında göze çarpan en önemli hususlardan bir tanesi, Kûfelilerin bir kısmının pişmanlık duyarak Hz. Hüseyin’in intikamını almak üzere Tevvâbûn hareketini başlatmalarıdır. Oldukça büyük bir yankı uyandıran Tevvâbûn hareketini, Ehl-i Beyt adına mevcut düzene bir tepki hareketi olarak görmek mümkündür. Siyasî ve kabilevî etkenlerin bir arada olduğu Kerbelâ olayı ile Müslümanlar büyük acılar yaşamıştır. Bu acıları dindirmenin çaresi, olayı yeni olmuşçasına dramatize edip hisleri heyecanlandırıp tazelemek yerine, süreci ve sonuçlarını bir kez daha değerlendirerek, akıl ve nakil ittifakıyla hadisenin sahih kaynaklardan okunarak doğru anlaşılmasına gayret etmek, ifrat-tefritten uzak kalınarak insanların Kerbelâyı anmalarını kendilerine eziyet merasimlerine dönüşmesinden ziyade anlama gayretine girmeleridir. Böyle olduğu takdirde, Müslümanların birlik ve beraberliği sağlanabilir, aksi takdirde günümüz İslâm coğrafyasında Müslüman kanının yine Müslüman eliyle akıtılması yeni Kerbelâ’ların yaşanmasına sebebiyet verir.

Muaviye’s command that states an obedience to his son Yazid bothered many Muslims including Hussein (His Holiness). Some notable people from Kufe like Şebes b. Rib‘î and Suleyman b. Surad who heard that Hussein (His Holiness) would not obey to Yazid and travel to Mecca, wrote letters inviting him to be enthroned as the caliphate. Accepting that invitation after some quests, Hussein (His Holiness) set out to become a caliph despite the objections of his close friends and relatives. On the 10th of Muharram, 61 (Hijri) / 10th October, 680 (AD), Hussein (His Holiness) was stopped by the soldiers of Yazid before he arrived in Kufe. He was given no choice but to obey to Yazid. In Karbala, under unfair circumstances and through disproportionate forces, a war broke out between Hussein (His Holiness) and the armed forces of the Emevi sovereign, Yazid. The effects of this episode which concluded with the martyrdoms of Hussein (His Holiness) and his companions have continued until today. Therefore, it has been regarded as the beginning of some religious and social events. The death of Hussein (His Holiness) resulted in a breaking point in the history of Islam since his followers were divided into groups, forming different sects and orders. One of the most remarkable issues in the Karbala CASE, which also reflected an important break in the History of Islamic Sects, was the movement of Tevvabun initiated by some inhabitants of Kufe who felt regret and aimed to revenge on Yazid. The Tevvabun movement, which created great reactions among the public, can be seen as a strong response to the status quo on behalf of Ehl-i Beyt (People of the House). Muslims experienced great sufferings due to the Karbala case, which included political and tribal factors. To relive these pains, one should try to fully understand the case by reading authentic sources, re-evaluate the process and its results, and avoid exaggeration and underestimate rather than dramatize the episode as if it had just happened, renew the enthusiasm, or transform Karbala commemorations into masochist ceremonies. Unity and solidarity among Muslims can be ensured by these suggestions. Otherwise, in current Islamic geography, Muslim blood will be shed by Muslim hands and this will cause new Karbala cases.