Bu çalışma modern şiir akımlarında çevrenin etkisi ve eleştirmenlerin tutumunu analitik bir yaklaşımla ele almaktadır. Çalışma, çevre kavramını ve çevrenin şiirsel üretime olan etkilerini analiz ederken, Modern Rönesans dönemindeki şiir ekollerini ve özelliklerini tartışmaktadır. Araştırma çevrenin modern şiir akımlarından Neo-Klasik, Romantizm, Divan, Apollo, serbest ve düzyazı şiiri ekollerine etkisini ele almıştır. Bunun yanı sıra Modernist şiir yani nesir yapısına yönelik eleştirilerle ilişkin olarak, eleştirmenlerin yeni şiir formunu destekleyenleri ve karşı çıkanların konu edinmiştir. Araştırma bir taraftan modernistlerin çevre ile modern medeniyet etkisinin birbirine karışmasıyla ortaya çıkan birçok durumu açıklarken. Diğer taraftan geleneksel şiir yapısında meydana gelen değişimleri konu edinmiştir. Aynı zamanda modernistlerin Arapça diline yönelik eleştiri, görüşleri ve dilin çevresel ve medeniyet referanslı evrimine vakıf olunmayacağı iddialarına yanıt vermektedir. Bu bağlamda araştırma modern şiir tarz ve formlarını destekleyen bazı kişilerin bu formların tamamının ortadan kaybolacağına ve şairin şimdiye kadar direnç ve kalıcılık konusundaki gücünü kaybetmeyen dikey şiirin sabit form ve yapısına geri döneceğine dair iddialarını değerlendirmektedir. Araştırma birtakım sonuçlara varmaktadır. Bu sonuçların en önemlisi çevrenin genel ve özel anlamda birey üzerindeki etkisinin yanı sıra fikir, inanç, entelektüel ve edebi üretimin şekillenmesinde de belirleyici rol oynadığıdır. Ayrıca araştırma nesilden nesile aktarılan serbest nazım şeklinin aksine gelenekçi dikey şiirin halen değişime uğramadan direnç gösterdiğini ortaya koymaktadır.

This research, entitled "The Impact of the Environment on Modern Poetic Schools and Critics' Attitudes towards Them", examines the concept of environment and its impact on poetic production, addressing modern poetic schools and their characteristics in the era of the modern renaissance, and demonstrating the environmental impact on each of them. The research deals with the revival and resurrection school, the romantic school, the Diwan School, the Apollo school, then the free verse school, leading to prose poetry, and then the position of critics towards the modern form of the poem- both supporters and opponents. The research clarifies the confusion that modernists have between the impact of the environment and modern civilization on the one hand and departing from the constants of the agreed upon poetic structure on the other hand, as well as the modernists' attack on the Arabic language and their claims about its inability to absorb the environmental and civilizational developments of the world, and the response to these allegations. In this context, the research also refers to the confessions of some supporters of modern poetic forms that all these forms will disappear and the poet will return to the fixed form of the columnar poem, which has proven its ability to withstand and survive until now. The research concludes with a number of results, most importantly that the general and specific environment have an impact on human beings and shape their ideas, beliefs, intellectual and literary production, that the columnar poem in its inherited formation is capable of enduring and challenging, that the Arabic language is capable of keeping pace with any civilizational developments or environmental changes, and that free verse opened the doors for many who do not have talent or poetic abilities, and was the beginning of the final departure from the constants of Arabic poetry.