Süheyl ü Nevbahâr gerek yazıldığı dönemde gerekse sonraki dönemde Türk dili ve edebiyatı açısından önemli eserlerden biri olmuştur. Eser, Türk-İslam edebiyatının ve kahramanlık mesnevilerinin yoğun bir şekilde varlığını sürdürdüğü bir dönemde yazılan ilk beşeri aşk temalı mesnevi olma özelliğiyle büyük önem taşımaktadır. İlk beşeri aşk temalı mesnevi olduğundan kendisinden sonra gelen beşeri aşk temalı mesnevilere öncülük etmiştir. Süheyl ü Nevbahâr dil itibariyle Eski Anadolu Türkçesinin 14. yüzyılına denk geldiğinden döneminin karanlık yönlerini açığa kavuşturacak hüviyete sahip bir eserdir. Her ne kadar yazarı hakkında tam bir bilgi olmasa da eser başlı başına önem arz etmektedir. Eser üzerine birçok dil bilgisel çalışma yapılmıştır; ancak, hâl kategorisi ve hâl kategorisini oluşturan ekler işlevleri açısından yeterince değerlendirilmemiştir. Bu çalışmada, eserin öncelikle yazıldığı dönem ve yazarı hakkında bilgi verilmiştir. Çalışmada yönelme ve ayrılma hâli ekiyle ilgili çeşitli görüşlere yer verilerek Türkçede hâl kategorisi değerlendirilmiştir. Eserde tespit edilen örneklerde yönelme ve ayrılma hâli eklerinin hangi işlevlerde cümle içerisinde yer aldığına değinilmiş ve bu işlevlere uygun başlıklara yer verilmiştir. Başlıklar kendi içinde değerlendirilmiş ve Süheyl ü Nevbahâr’da tespit edilen veriler başlıklara uygun bir şekilde listelenmiştir. Tespit edilen sözcüklerin işlevleri itibarıyla yönelme ve ayrılma hâli ekinin cümle içinde sözcüğün türünü sıfata veya zarfa dönüştürmesi de ayrı bir başlık altında ele alınmıştır. Ayrıca, eserin incelemesinde elde edilen bütün veriler çalışmada yer almamış;  bir kısmı dipnot bölümüne eklenmiştir.

Süheyl ü Nevbahâr is one of the important works in terms of Turkish language and literature both in the period it was written and afterwards. As of the work period, while Turkish-Islamic literature and heroic masnavis continue to exist intensively, it is of great importance with its feature of being the first human love-themed masnavi. Since it was the first masnavi with the theme of human love, it pioneered the masnavi with the theme of human love after it. Süheyl ü Nevbahâr is a work that will reveal the dark aspects of its period since it coincides with the 14th century of Old Anatolian Turkish in terms of language. Although there is no complete information about the author, the work is important in itself. Many grammatical studies have been done on the work. However, it has not been evaluated in terms of case category and functions of suffixes. In this study, information is given about the period in which the work was written, its author and the work. Afterwards, the category of case in Turkish was evaluated by giving the opinions of various studies on the suffix of the case of orientation and departure. Afterwards, it is mentioned which functions of the inclination and departure suffixes are included in the sentence and the appropriate titles for these functions are given. The titles were evaluated within themselves and the data determined in Süheyl ü Nevbahâr were given in accordance with the titles. In addition, in terms of their functions, the way the suffix of the case of direction and separation transforms the type of the word into an adjective or an adverb is given under a separate heading. In addition, all the data obtained in the study of the work could not be included, but a limited number of examples were given.