Biyolojik açıdan kadın ve erkek olarak dünyaya gelen insan türü, doğumdan başlayarak ölüme kadar toplum tarafından sosyo-kültürel kodlamalara maruz bırakılır. İnsanlık tarihi boyunca zaman ve mekân fark etmeksizin çeşitli kadınlık/erkeklik rolleri çerçevesinde tanımlanan her iki cins, bu rollere uygun bir dil ve yaşam pratiği edinir. Günlük hayatın akışkan seyrinde kadına ve erkeğe atfedilen kalıplaşmış söylemler, davranışlar ve eylemler süreç içinde onlar tarafından içselleştirilerek yaşamlarının vazgeçilmez parçası haline gelir. Toplumsal cinsiyet rolleri olarak adlandırılan bu kültürel kodlar, toplumun yansıması konumunda bulunan edebiyatın roman türünde somut bir kimliğe bürünür. Bu çalışmada, toplumcu-gerçekçi anlayışın Türk edebiyatındaki önemli eserlerinden biri olan Fakir Baykurt’un Yılanların Öcü adlı romanı, toplumsal cinsiyet rolleri etrafında analize tabi tutulmuştur. Anlatıdaki erkek ve kadın karakterlerin umumiyetle verili cinsel rollerine uygun bir söylem tarzı ve eylem pratiği geliştirdiği görülmüştür. Yalnız Irazca ve Fatma karakterlerinin bazı hususlarda geleneksel cinsiyet rollerini kabullenmedikleri tespit edilmiştir. Erkek tahakkümünün kıskacındaki bu iki kadın, özgürlüklerini kısıtlayarak hareket alanlarını daraltan kurulu düzenden memnun değildir ve koşullar elverdiğinde bu rolleri ihlal eder. Özellikle romanın başkarakteri konumundaki Irazca Ana, hem konuşmalarıyla hem de icraatleriyle toplumsal düzenin erkeğe verdiği evin reisliği görevini üstlenerek rol dağılımında radikal bir değişiklik yapar. Anlatıdaki kadın ve erkek gerçekliği, toplumsal mekanizma tarafından dayatılan cinsiyet rollerinin kabullenişi ve reddedilişi bağlamında panoramik bir bakış yaratır. 

The human species, born biologically as male and female, is exposed to socio-cultural coding by the society from birth to death. Both sexes, defined within the framework of various femininity/masculinity roles, regardless of time and place, acquire a language and life practice suitable for these roles throughout the history of humanity. In the usual face of daily life, the stereotyped discourses, behaviors and actions, attributed to women and men, become indispensable parts of their lives by being internalized by them in the process. These cultural codes, called gender roles, takes on a concrete identity of literature in the form of the novel, which is the reflection of the society. In this study, Fakir Baykurt's novel The Revenge of the Serpents, one of the important works of socialist-realistic understanding in Turkish literature, has been analyzed under the gender roles. It’s  largely understood that the male and female characters in the narrative, develop a discourse style and practice appropriate to their given sexual roles. It has also determined that only Irazca and Fatma characters do not accept the traditional gender roles in some aspects. These two women, in the grip of male domination, are not satisfied with the existing established order, which restricts their freedom and narrows their range of action, and violates these roles insofar as circumstances permit. The main character of the novel, Irazca Mother, especially makes a radical change in the distribution of the roles by assuming the duty of the master of the house, given to men by the social order, both with her speeches and with her actions. The reality of men and women in the narrative creates a panoramic perspective in the context of the acceptance and rejection of gender roles, imposed by the social mechanism.